Czy jest sens rozróżniać uzależnienia?

Kiedyś czytałam taką książkę która nazywała się "Uzależniony umysł", spodobała się mi teoria że substancja czy przedmiot uzależnienia nie ma znaczenia lecz to co dzieje się z umysłem, umysłem który jest uzależniony .Co o tym myślicie?

Elenko Ja wiem od czego jestem współuzależniona- od alkoholika.Dla mnie jest ważne że to w końcu wiem,bo rozumiem dlaczego tak się zachowywałam[i zachowuje niestety].....wobec Rodziców i męza.
Ja miałam klapki na oczach i łańcuchy na nogach... ja dbałam tylko o samopoczucie alko.o jego komfort picia.I zapomniałam kim jestem,gdzieś mi się to zamazało....

Siedziałam jak Larwa w ciemnym kokonie,
Wiele dni,miesięcy i lat.
Ta twarda Skorupa pęka po lewej stronie,
A ja wydostaje się na świat.

Elena napisał: Kiedyś czytałam taką książkę która nazywała się "Uzależniony umysł", spodobała się mi teoria że substancja czy przedmiot uzależnienia nie ma znaczenia lecz to co dzieje się z umysłem, umysłem który jest uzależniony .Co o tym myślicie?

No ja właśnie staram się rzucić palenie. Generalnie mam uczucie ssania w żołądku i uczucie braku "czegoś", podobnie jak czasem mam gdy głód alkoholowy mnie dopada (oczywiście poza innymi objawami głodu alkoholowego)... Hmmm... Jak dla mnie trochę uciążliwe jest to rzucanie papierosów, bo niedawno przestały mi dokuczać uporczywe głody alkoholowe, z którymi się borykałem, a tu serwuję sobie dawkę nowych głodów - nikotynowych. Hmmm... Zobaczymy co z tego będzie. Czy uda mi się rzucić palenie?? A jeśli chodzi o rozróżnianie przedmiotu uzależnienia... Dla mnie to jest ważnie, ważne o tyle że mam świadomość tego, że to nie jest głód alkoholowy. Gdybym ewentualnie był już bardzo zdesperowany, to poszedłbym do sklepu po papierosy i zapalił... Napić się nie chcę... Wolałbym spalić wagon papierosów niż się napić. POZDRA!!

a ja nie wiem co bym wolała i co jest gorsze
zajeść, aż do wymiotów czy zapić. Naprawdę nie wiem co bym wybrała - po zapiciu chyba kac jednak jest mniejszy, przynajmniej moralniak.
Jakbym miała wybór z czym chcę walczyć, a co ma zniknąć w "magiczny" sposób, walczyłabym z piciem
na dupościsku można żyć wiele lat i leczyć się, trzeźwieć. Bez jedzenia nie przeżyjesz, a nigdy nie wiesz kiedy znów popłyniesz...
Idę szukać tej książki może mi pomoże

wodna napisał: po zapiciu chyba kac jednak jest mniejszy, przynajmniej moralniak.

Hmmm... Swojego najgorszego kaca fizycznego i moralnego nie zadedykowałbym nawet najgorszemu wrogowi... Nie wiem jak jest z wymiotami po jedzeniu, bo nigdy nie wymiotowałem z przejedzenia. Owszem, przejadłem się tu i ówdzie , ale przechodziło samo, moralniaki też czasem miewałem, zwłaszcza jak po ośmiu piwach wieczorem zamówiłem jeszcze sobie pizze o średnicy 45cm ~X( Ubolewałem nad swoją tuszą, ale szamałem ile się dało...

wodna napisał: na dupościsku można żyć wiele lat i leczyć się, trzeźwieć.

Aga doopościsk wyklucza Trzeźwienie.

chodzi mi o to, że zaczyna się od dupościsku czyli trzeba przetrzymać. Nic Ci nie pomoże na drżące łapy, skręcający się żołądek... żadne kroki, mityngi, terapie pomogają to znieść, ale ból istnienia pozostaje (to miałam na myśli)

lukasecek ciesz się, że nie robiłeś tego.. Ale ty nie jesteś bulimik )

wodna napisał: chodzi mi o to, że zaczyna się od dupościsku

i

wodna napisał: na dupościsku można żyć wiele lat

? nie rozumiem

wodna napisał: Nic Ci nie pomoże na drżące łapy, skręcający się żołądek... żadne kroki, mityngi, terapie

Z własnego doświadczenia wiem,że na początku musi byc chęc otrzymania pomocy,zwrócenia się po nią.
A na drżące łapki a nawet całe ciało w pierwszej kolejności może byc detoks a następnie terapie,mityngi i kroki.

Ale tego bardzo trzeba chciec,a to przychodzi kiedy się ma już naprawdę dośc i nie można wytrzymac z samym sobą.

A później to już z górki tylko praca,praca,praca...ale nad sobą

wodna napisał: lukasecek ciesz się, że nie robiłeś tego.. Ale ty nie jesteś bulimik )

Taaa!! Cieszę się Może mam anoreksję... :- :- )taki żart Od kiedy nie piję schudłem z 6kg... Hmmm... Jednak przy moim wzroście 6kg nie robi dużej różnicy. Zrzutka dobrze mi zrobiła

fajny i ciekawy temat,aczkolwiek uważam ze jest sens rozróżniać uzależniania bo dopiero wtedy człowiek zdaje sobie sprawę jak bardzo jest pochłonięty przez swoje uzależnienie i w efekcie chory. Faktem jest,że uzależnienie to coś co ciąży i sprawia,że nie możemy funkcjonować w sposób normalny,prawidłowy.

Według mnie nie można wszystkich typów uzależnień wrzucać do jednego worka. Co prawda, wiele z nich jest głównie powiązanych z wolą i ogólnie rzecz biorąc psychiką, ale jest też wiele dowodów naukowych na to, że wiele uzależnień wynika np. z genów, np. podobno geny wpływają na zdolność do rzucenia palenia: A czytałaś Regulamin, w którym napisane jest, że nie wstawiamy linków na Forum? Co?

Jako osoba będąca w życiu uzależniona od wielu środków i rzeczy stwierdzam iż zdecydowanie różne środki
uzależniają w różnym stopniu. Mnie najbardziej uzależnił alkohol(piwo, innych nigdy nie lubiłem).Papierosy w moim przypadku to nawet nie był procent tego co wywołuje u mnie początek abstynencji od alkoholu. Nie mniej jednak przyjemne nie jest. Fajkami i alko trułem się z przerwami przez niemal 19 lat..