Chciałbym dodać jedną uwagę. Nie ma uczuć złych i dobrych , mogą być co najwyżej nieprzyjemne. Właśnie te ostatnie służą mi do jako katalizator do zmian, dyskomfort powoduje, że chcę coś zmienić. Oczywiście nie należy popadać w skrajności i umartwiać się, ale doceniać te przykre sygnały jako drogowskazy.
Można pogrupować uczucia także na pięć podstawowych zbiorów:
ddabook.orangespace.pl/uczucia.jpg

Dzisiaj rano przegladajac forum zobaczylem kategorie Grupy Uczuc i zobaczylem pustke-brak wpisow. Zaczalem pisac o smutku i radosci o dwoch uczuciach, ktore mi ostanio towarzysza ale cos przycisnalem i wszystko zniknelo... Po powrocie z mityngu poczulem pustke ale tak czasami bywa i przechodzi. Na szczescie mam pogode ducha taka codzienna, cudowna i skromna. Piekne uczucie mimo ze czasami nie mam zgody na to slysze na mityngach to wlasnie moja radosc z trzewienia jest mi bardzo pomocna.

Buszując dzisiaj po poprtalu ponownie powróciłem do tego zapomnianego tematu forum ale też znalazłem w innym miejscu tabelke” Nazewnictwo i Rozpoznawanie Uczuć” i zagłębiłem się w rozpoznawanie moich uczuć. Po chwili porzypomniała mi się wczorajsza sytuacja gdzie otrzymałem meila od członka Wspólnoty z Londynu. W tym to meilu przeczytałem że dziele Wspólnote i zgodziłem się z tym zarzutem w 100% bo.................................czytałem własne myśli wypowiedziane podczas mityngów lub opisane w mojej pisaninie ale nie były one o mnie. Z przykrością zauważyłem że był to zbiór chotycznie sprzecznych zdań i niezawsze łączacy się w logiczną całość.
Poprosiłem o przykład mojego dzielenia i dowiedziałem się że są to moje teksty. Każdy ma prawo myśleć, pisać i mówić to co czuję ale nikt nie ma prawa zabraniać.
Czas na powrót do głownego wątku czyli sobie trochę pokadze. Jestem: Akceptujący, Pozytywny, Spokojny; Szeczery(czasami do bólu) ;
Janek Alkoholik- Szczęsliwy Alkoholik
P.S. Pokora nie jest słabością

yoytek napisał:
Absolutnie się z tym stwierdzeniem nie zgadzam.Według mnie zdecydowanie kazdy czlowiek może określić czy to co odczuwa jest dobre lub złe .Oczywiscie rozni ludzie mogą odczuwać zgoła odmniennie daną rzecz,sytuacje,osobe,zachowanie etc.Składa sie na to wiele czynników ale głownie chodzi o to jak odczuwasz TY daną rzecz jak sie czujesz w srodku sam ze soba i ze swoimi uczuciami.Ta tak w ogromnym skrócie ponieważ mysle ze jest to bardzo obszerny temat do dyskusji.

xawier33 napisał:

A mi jest bliższa opcja yoytka, że uczucia nie są ani dobre, ani złe, a po prostu są. Nawet te nieprzyjemne np. strach może być potrzebny i pożądany czyli może być "dobry" dla nas mimo,że towarzyszące mu odczucia są w sumie nieprzyjemne. Kwestia co my z nimi zrobimy.

kazde uczucie jest nauka bo odczuwamy na samych sobiesiwy napisał:

xawier33 napisał: Ja z kolei się zgadzam.
Mi na wszystkich terapiach wkładano do głowy że uczucia po prostu są, ani złe ani dobre, nie oceniamy uczuć- czujemy - możemy analizować przyczyny i skutki. To jest materiał do pracy nad sobą.

nasze zycie to zbior uczyc pozytynych jak i negatywnych ktore tworza nasza codziennosc. Dzisiaj trzezwiejac innaczej odbieram swoje uczucia i moge je analizowac...

janjjj napisał: Które to według Ciebie pozytywne, a które negatywne.

Siwy, pojde na łatwizne. Wykres zamieszczony przez yoyteka na poczatku tematu....

Nadal nie wiem, mówię najzupełniej szczerze.

Siwy, wczoraj znalazlem rozpoczaty ale i zamkniety wpis Norbiego

niepijemy.pl/forum/900-lista-uczuc/55940...-rozpoznawanie-uczuc

a moja krotka definicja to mile i niemiele czyli w kolejnosci pozytywne i negatywne

Nadal nie uzyskałem odpowiedzi, może i nie powinienem zadawać takich pytań, ale dla mnie podział uczuć na miłe i niemiłe właśnie nie jest tożsamy z pozytywnymi i negatywnymi.
Natomiast jeśli po stracie kogoś bliskiego odczuwam smutek, żal tęsknotę, to są to jak najbardziej pożądane i pozytywne uczucia w sytuacji, która się wydarzyła. Gdybym nie miał tych uczuć to dopiero powinienem się martwić - uczucie, które też może być pozytywne. Właśnie o to mi chodzi, że kiedyś bałem się mieć te nie zawsze najprzyjemniejsze uczucia powszechnie uważane, za złe. Dziś wiem, że w zależności od sytuacji pojawiają się uczucia, a nie są one ani złe ani dobre. Są one reakcją na to jak reaguję na okoliczności zewnętrzne i tylko tyle, albo aż tyle. Co najwyżej moja ocena, a tym samym reakcja może być niewłaściwa. Uczucia jeśli umiem je zauważyć pozwalają mi dotrzeć właśnie do swojego ja.
No dobra już daję spokój.

Siwy,
ja moge odpowiadac tylko za swoje uczucia i moj odbior ktory moze od twojego byc inny. Dlatego wsparlem sie tutaj "tabelkami" aby tam gdzie mozemy samemu znalezc SIEBIE

Spokój, życzliwość, czułość, rozluźnienie, sympatia ... wybrałem te do podzielenia się z Wami. Te dobre, pozytywne, które niosą mnie przez moje nowe życie. Z naciskiem na słowo spokój, życzliwośc.

Witam... bardzo ciekawy temat...dla mnie wszystkie uczucia są po to by je czuć.... "złe" jest wyparcie tych, które uważałam za "złe" (cały czas zresztą trochę toczę wewnętrzną walkę gdy nie chcę się przyznać, że czuję zazdrość, złość czy smutek...)... są trudne, nieprzyjemne może, ale nie są złe ... są niewygodne przyznam, wiercą dziurę w brzuchu, kładą kamień na piersi i czuję czasami jakby ktoś próbował mnie udusić... dzieje się tak wtedy gdy uczucia chcą wypłynąć , a ja z nimi walczę i nie pozwalam, upycham wewnątrz...
Uważam, że dzięki tym niewygodnym uczciom mogę poznać sama siebie ... czyli tak naprawdę są dobre...