Nowa droga

Cześć mam na imię Ula,jestem alkoholiczką.Pije od około 14lat, wcześniej w miarę,, normalnie,,,od ubiegłego roku po różnych okresach abstynencji piję ciągami.Od mają zeszłego roku zaliczyłam 6 ciągów,z tego jeden trwał miesiąc,każdy zespół abstynencyjny był gorszy.Stracilam kontrolę całkowicie,choć do nie dawna jakoś w miarę szybko się otrzasalam z picia,to nawet nie wiem kiedy przekroczyłam granicę,nie wiem kiedy,a tak dużo o tym czytałam.Moja naiwnością byłam pewna,że owa cienka granica jest czymś co można zauważyć i w porę wychamowac.W skrócie po moim pierwszym tak obrzydlym ciągu wylądowałam u rodzinnego na kroplówce,oraz przepisał mi lęki na drgawki.niepilam wtedy 3 miesiące,potem we wrześniu coś za mną chodziło, czegoś mi brakowało, próbowałam udowodnić sobie że ten majowy ciąg to jakaś,,pomyłka,, przecież wcześniej mi się to nie zdarzało,więc wypiłam jedno piwo i piłam je około 10dni, potem przerwa znów zastanawianie się jak do tego doszło?potem piłam 26 dni w listopadzie,w styczniu,marcu i ostatni raz w czerwcu tego roku.Zawsze ciągami, bojąc się wytrzeźwieć.Zaliczylam 2 razy izbę,3razy się i raz szpital psychiatryczny gdzie stwierdzono nerwicę lękowa i stany depresyjne ,na dzień dzisiejszy byłam 2 razy u terapeutki,są to co dwutygodniowe wizyty,lecz od 27 idę na terapię dzienna otwartą na którą będę chodziła co dzień

Cześć, Ula.
Przypomniałaś mi artykuł o alkoholiczkach, którzy przeczytałam w "Polityce" w lipcu 2003 roku i który był jedną z moich przebudzanek. Było tam napisane, że uzależnienie to taka cienka czerwona linia, którą przekracza się niezauważalnie. Było też napisane, że kobiet w polskich odwykach przybywa i będzie przybywało, tylko niektóre się jeszcze dopijają w domach. Ja się jeszcze dopijałam w domu rok, po przeczytaniu tego tekstu, zanim poszłam po pomoc do ośrodka terapeutycznego. Ty dajesz sobie szansę już teraz. Gratuluję decyzji i działania.
Jestem Alicja, trzeźwa alkoholiczka.

Witaj Ulu na forum .
Jestem Krysia alkoholiczka.

W najgorszych snach mimo jakiejś tam wiedzy nie spodziewałam się , że ta granica jest wręcz niewidzialna upadłam z impetem jeszcze nie znam dokładnie mechanizmów tej choroby,3razy byłam na sorze i mimo to uważałam, że to chyba sen,że to nieprawda..szok....Bywały myśli wcześniej o leczeniu o rozmowie z kimkolwiek.Szczerze czułam,że jest źle,moja matka twierdziła widząc to wszystko,że wystarczy Niepic i. Już,tak też czyniłam,mówiła mi ,,nie tak pili i żyją nie chodzą po żadnych terapiach,,,no i że alkoholizm to nie choroba to wymówka

Witaj
Co może Ci powiedzieć osoba nie mająca pojęcia o alkoholizmie, nie znająca z autopsji? Nic co prawdą jest, lecenie stereotypami. Tutaj to tylko specjalista i drugi alkoholik wie, zna. To nie takie proste jak się wydaje.
Jestem Monika alkoholiczka.

Witaj Sendi
Dobrze, że działasz - bo zdrowienie w naszym przypadku, to działanie w całkowitej abstynencji.
Też bałem się wyjść z ciągu.
Bałem się skutków odstawienia i zderzenia z rzeczywistością.
Jestem alkoholikiem.

Mam motywację,bo to co przeżyłam ostatnio wstrząsnęło mną bardzo .Osoba żyjąca przeciętnie,ale dość przyzwoicie ląduje na izbie gdzie tylko zaczęły schodzić promile zaczynał się zespół abstynencyjny , którego wcześniej nie uświadczyłem,szok.A o moralniaku,niedowierzaniu nie wspomnę dziękuję za przyjęcie

napisał:

.Osoba żyjąca przeciętnie,ale dość przyzwoicie ląduje na izbie gdzie tylko zaczęły schodzić promile zaczynał się zespół abstynencyjny , którego wcześniej nie uświadczyłem,szok.A o moralniaku,niedowierzaniu nie wspomnę

Sęk Sendi w tym, że w tej chorobie o takich stanach szybko się zapomina. Zespół odstawienny minie, ciało powróci do równowagi, więc głowa zacznie kombinować, że nie jest źle, że nie mam problemu, że dzisiaj jeszcze mogę i koło może się znowu zamykać.
To jest choroba iluzji, zakłamania, zaprzeczania i wypierania problemu.
Wystarczająco długo się z tymi mechanizmami bujałam więc wiem coś o tym.
Kuj żelazo póki gorące, póki chcesz. Alkoholizm nie ma urlopów.
witaj na Forum

napisał:

...moja matka twierdziła widząc to wszystko,że wystarczy Niepic i. Już,tak też czyniłam,mówiła mi ,,nie tak pili i żyją nie chodzą po żadnych terapiach,,,no i że alkoholizm to nie choroba to wymówka

Czesc

Dobrze trafilas, mi te forum duzo rozjaśnilo i pomoglo
Tak nawiązując do tego napisalas u mnie moj maz cieszy sie ze wzielam sie w garsc ale nie rozumie w ogole tej choroby, stara sie no ale co moze zrozumiec osoba ktora nie jest i nigdy nie byla od niczego uzaleziona. Ostatnio mi powiedzial ze jak juz osiagne ten stan, ze nie bede miala mysli ze musze sie napic, jak sie od tego uwolnie to dla niego bede mogła raz na jakis czas sie napic no porostu nie rozumie..

Tak czy siak dobrze, ze zrobilas pierwszy krok i bede trzymac kciuki

Wiem , że to iluzja straszna, zaczynałam wiele razy zakręcając kurek nic poza tym przychodził moment załamania i płynęłam.Teraz nie słucham siebie nigogo kto nie zna tej choroby,bo rozmawiając z mamą czy mężem spotkałam się z ogromnym niezrozumieniem

Witaj na forum jestem Marcin alkoholik.

Kolejny trzeźwy dzień, już nie mogę doczekać się terapi , czuję, że bez terapi długo bym nie utrzymała abstynencji,zwłaszcza, że ciężki czas w moim życiu, pozdrawiam

Witaj Sendi
Tutaj spotkasz się ze zrozumieniem, alkoholizm to choroba. nie wszyscy o tym wiedzą, bo nie są alkoholikami.
Jestem Janek alkoholik




dzisiaj nie piję

Matko wczoraj śniło mi się że piłam alkohol ponoć krzyczałam przez sen Nie!Nie!a dziś rano czułam smak piwska boję się tych stanów proszę jeżeli ktoś tak miały jak sobie z tym poradzić

Mnie na początku zdrowienia najbardziej pomagało uczestnictwo w terapii, mityngach AA i przestrzeganie zaleceń terapeutycznych dla zdrowiejących alkoholików. Czyli unikanie zarówno alkoholu, jak i wszystkiego, co mi się mogło kojarzyć z piciem alkoholu. U mnie na początku to działało.
Sny alkoholowe to jeden z objawów głodu alkoholowego, taki "odkurzacz podświadomości".

EDIT: Wydaje mi się, czy dziś miałaś być pierwszy raz na grupie terapeutycznej?

Tak byłam zaniosłam skierowanie od rodzinnego,od jutra terapia a dziś boję się jak sobie poradzę i czy będę umiała coś powiedzieć

Twoje lęki związane z rozpoczynającą się terapią mogą być pożywką dla głodu alkoholowego. W końcu przez wiele lat zapijałaś trudne emocje, więc teraz nie jest ci łatwo przeżywać je na trzeźwo i podświadomość zaczyna szukać ulgi w alkoholu.
Zrelaksuj się, zrób sobie wieczorny spacerek, albo posłuchaj spokojnej muzyczki przed snem. Na terapii będzie tak jak ma być. Nie kręć sobie horrorów w głowie.

Piszę dziś bo czasu nie mam wstaję o 4 rano jadę po ad 40 km na terapię co dzień, dużo zadań pisania,i pracy,ale pozytywne uczucia mimo zmęczenia pozdrawiam was serdecznie

Witaj Sendi .
Czy Twoja terapia jest codziennie ?Pytam bo ja miałem stacjonarna dochodząca od pn- pt przez siedem tygodni
Też dużo zadań i pisanie prac i czytanie przed wszystkimi.
Wydawało mi się na początku ,że napisanie każdej pracy to pestka ,bo przecież bujne było życie moje alkoholika .Niestety ,nie było łatwo ,ale z każdą pracę było ciut ,ciut lżej pisać .Te prace pokazały mi jak się prowadziłem i co przez to przeszli moi najbliżsi .

Tak od PN do pt 8 tygodni fakt pisania jest dużo ale daje radę

Oczywiście ,chcesz dać radę to dasz radę .Życzę powodzenia i trzymam kciuki za sukces ,za ukończenie terapii .U mnie wcześniej nie skutkowało nic ,a próbowałem x razy ,w końcu terapia otworzyła mi oczy i dzięki niej nadal trzymam się pionu .
Teraz może coś na wesoło .W pracy było później mnóstwo śmiechu ,bo kumple się śmiali że mają zaszczyt znać alkoholika dyplomowanego .

Witam kolejny piękny dzień na trzeźwo na terapii pozdrawiam dzisiaj nie piję

Cześć wszystkim właśnie wczoraj ukończyłam terapię jestem bardzo szczęśliwa nie opuściłam ani jednego dnia bardzo dużo wiedzy zdobyłam oraz poznałam super ludzi ,teraz od poniedziałku idę do są pozdrawiam

Witam jak dobrze idzie to tak 3Maj

Wszystkim życzę wszystkiego najlepszego w nowym roku,to był mój pierwszy trzeźwy sylwester od dawna , pozdrawiam

Witam wszystkich trzeźwieje już pół roku,chodzę do wspólnoty jestem zadowolona pozdrawiam was wszystkich

Witaj, gratuluje. Mi również w tym miesiącu minęło pół roku

Witam kochani dawno mnie tu nie było. Chciałam się przywitać i pochwalić się, że 4 września minął rok od pożegnania się z alkoholem. Terapię skończyłam w listopadzie ubiegłego roku. Obecnie chodzę do klubu abstynenta.pozdrawiam was Ula

Witaj Sendi po przerwie 
Serdecznie Gratuluję Rocznicy 
Zachęcam też do przypomnienia sobie Regulaminu, w którym napisane jest, że 1 użytkownik = 1 wątek osobisty.

Opowiedz co się działo w tym czasie

edit: zdecyduj sie na tytuł wątku, ten czy poprzedni. Zmienimy