Re: Ruch AA

Święta,święta i po świętach,zrobiło się cichutko  w domu.Odpoczywam teraz i w końcu zacznę zdrowieć, dochodzić do siebie,złapała mnie jakaś ciężka grypa przed świetami i trzyma do dziś.Właśnie powyjeżdżali wszyscy ,a jeszcze przed chwilą dom był pełen ludzi,syn młodszy z rodziną,starszy z wnuczką,no i bratowa z teściową ,co lubi mieć swoją rację i przestawiac wszystkich po kątach  ,fajna kobietka,ale na dłuższą metę ,żeby,żyć z nią w zgodzie, trzeba byłoby wyrzeć się tożsamości   i wcześniejsze lata,tak właśnie wyglądały,teraz starałam się być delikatna,ale i stanowcza,chyba już przyzwyczaiła się ,że zaczynam mieć swoje zdanie... i tak mnie chyba lubi .
Ogólnie śwìęta były wspaniałe,spędzone w gronie rodzinnym,wnuczki umiliły każdą chwilę ,dom był przepełniony nimi ,był też prawdziwy mikołaj,starsza poznała kto nim był ,chyba czar już prysł ,za to ta młosza czekała na niego z utęsknieniem, a kiedy przyszedł,wzięła prezent i uciekając krzyczała,,boję się mikołaja .. " ,no i co najważniejsze to były trzeźwe święta,to moje trzecie już takie ,wspaniałe uczucie,kocham takie święta a pomyśleć,że kiedyś ich nie lubiałam...
Życzę miłego dnia i kto może sobie jeszcze na to pozwolić to błogiego odpoczynku i leniuchowania  .Pozdrawiam 

Witajcie kochani  .
Spotkało mnie dziś coś,co poruszyło mną,chciałam podzielić się tym z Wami,.Pisałam  kiedyś tu,że będąc u lekarza, spotkałam pana bezdomnego,który źle wygladał,widać,że był w ciągu od długiego czasu,wszedł do ośrodka zdrowia,żeby skorzystać z toalety ,podobno korzysta często,bo to jego  miejsce,gdzie może umyć się za darmo.Dziś tego pana dostrzegłam w kościele,nigdy go tam nie widziałam,dzisiaj też żle wyglądał,był jakby nieobecny, błądził gdzieś wzrokiem ,widok ten ścisnąl mi  serce,pomyślałam,że może szuka dla siebie jakiegoś ratunku,jakiegoś znaku,że być może chwyta się już czego się da...ten pan siedział po prawej stronie przedemną , w tym samym czasie spojrzałam w lewą stronę  i wiecie co?? tam siedział znajomy  pan z 19 letnim stażem trzeźwości(,wiem bo robiłam w tamtym roku na 18 ,a w tym na 19 rocznicę  abstynencji tort,dla tego pana).Pomyślałam...  ,o ironio , po prawej pan bezdomny w ciągu alkoholowym ...,po lewej pan z kilkunastoletnim stażem abstynencji... a po środku ja...  trzeźwiejąca alkoholiczka..Rozpłakałam się jak dziecko, płakałam i nie wiem do końca dlaczego,czy bardziej to jaką widziałam przepaść między tymi panami,czy z wdzięczności,że jestem,tu trzeźwa,że znalazłam swoją dogę do trzeźwości.Ten pan zaraz wyszedł a ja jeszcze przez chwilę ryczałam,nie mogąc powstrzymać lez,ale zaraz potem,pomodliłam się i za niego ,i za siebie i za tego pana,który jest dla mnie nadzieją.W takich sytuacjach,jestem podwójnie wdzięczna za swoją trzeźwość,bo nie każdemu to jest chyba dane  .
Pozdrawiam Was kochani,pewnie większość z Was już śpi a ja musiałam to z siebie wyrzucić,może teraz zasnę.Dziękuję,że jesteście.Spokojnej nocy życzę .Dobranoc. .
 

Nie, nie wszyscy śpią. Coś mi się ostatnio ze snem zegar biologiczny przestawił. Czyżby to było od abstynencji? 8 stycznia- dziś mija rowno 8 miesięcy mojej trzeźwości. 2.32 a ja wstaję do pracy o 3.40!! Fajnie, nie ? Bardzo Cię lubię Krysiu czytać jak każdego z was!

Dziękuję Krysiu ...że Jesteś

Witajcie kochani  .

Wczoraj miałam piękny dzień,wnusie obdarowały mnie słodyczami ,swoimi portretami,i ten nalepszy prezent ,zostały u mnie na noc,a przed spaniem,zamknęły się w pokoju i robiły mi niespodziankę,zrobiły mi mega wielką laurkę z kilku kartek od bloku sklejonych taśmą przezroczystą...laurka piękna,ale pokój,o matko  ,gdybym nie wiedziała,że tam wnuczki były,to pomyślałabym,że tajfun przeszedł  .Posprzątałyśmy,ale,chyba coś niedoķładnie ,bo rano potknęłam się o coś i poleciałam tak niefortunnie,że znalazłam się na SORZe z potłuczonym małym paluszkiem u ręki,palec spuchnięty,obolały i posiniaczony,ale po skierowanie na rtg,mam dopiero jutro zgłosić się do rodzinnego  ,czyli rokowania są raczej dobre  .
I tak jadąc na SOR,pomyślałam,że ten los potrafi być przewrotny,bo trochę ponad tydzień temu jadąc do lekarza ze sobą i mamą,miałam poważny wypadeķ,zderzyłam się z drugim autem,samochody nie zdatne do dalszej jazdy ,była karetka,policja,straże pożarne,trauma została,ze dwa dni zbierałam się psychicznie,ale fizycznie  nic nam się nie stało,taki wypadek,a my naszczęście cali a dziś wystarczyło zrobić nie taki krok i ja na SORZe,hmm,bywa i tak...
Acha, a tak przy okazji pozdrawiam wszystkich i,przesyłam spóźnione,ale szczere życzenia,dla babć i dziadków  i nie tylko  .

Krysia 1967 napisał:

dziś wystarczyło zrobić nie taki krok i ja na SORZe,hmm,bywa i tak...

Krysiu dobrze Cię rozumiem.Jak pamiętasz pojechałam do Weta z Mayą a przyjechałam ze złamanym palcem

 i jeszcze dwóch doradców miałam.Jedna Pani weterynarz..nieeeee to nic się nie stało 

drugi mój mąż który chciał mi jeszcze ten palec naciągnąć 

 i tak oto skończyłam na Sorze i  w gipsie na 5 tygodni.

Kasiu,dopiero wczoraj odebrałam wynik   ,serio dopiero wczoraj ,nie będę opisywała dlaczego,bo to dłuuga historia, od lekarz do lekarza,a wszędzie jakieś schody,och te  procedury    ,a mogłam wszystko załatwić na SORZE  półtora tygodnia temu,teraz myślę,że poprostu dałam się wtedy wyzbyć.Dziś pojechałam do ortopedy okazało się,że jest złamanie palca z przemieszczeniem.Doktor miał wielki dylemat co zrobić z takim złamaniem po 11 dniach,zdecydowanie późno dotarłam do niego.Przeżyłam chwilę grozy.Miły pan doktor podszedł,pooglądał palec ponaciskał i po chwili ...o boziu   ,łamał i prostował mi palca na żywca,i co chwila informował ...,jeszcze chwila,jeszcze chwila! jeszcze palec trochę krzywy...a ja na to,że ja takie mam,żaden nie prostuje się do końca,ja poprostu takie mam !! a pan doktor na to -...to w takim razie będzie miała pani teraz najprościejszy palec  ze wszystkich ...i włożył mi go w szynę na 2 tygodnie.Kiedy wyszłam z gabinetu ,mówię do męża ze łzami w oczach,że lekarz nastawił mi palca, a on na to...no co Ty ,wcale nie było słychać  ,wcześniej też twierdził,że napewno palec nie jest złamany,bo z bólu bym nie wytrzymała...pomyślałam więc,że ja jestem,może mała ,ale silna kobietka w takim razie . Staram się unikać tabletek przeciw bólowych,ale dziś zjadłam ich już 4,jutro pewnie będzie już lepiej .
Miłej nocy wszystkim życzę 

Krysiu, co ty opowiadasz, 11 dni chodziłaś ze złamanym palcem, nawet nie znając wyniku prześwietlenia? 
A nie było przypadkiem tak, że "musiałaś" się zająć wszystkimi ludźmi z twojego otoczenia potrzebującymi twojej pomocy i już Ci czasu zabrakło na zatroszczenie się o siebie? 
 

Nie Alicjo,wynik w środę był dopiero dostępny,wiem,że trudno uwieżyć,ale tak było. Byłam w zeszłą niedzielę odrazu po wypadku na ostrym dyżurze,przy SORZE,tam pani doktor obejrzała palca i stwierdziła,ze nie wymagam pilnej interwencji i kazała isć rano w poniedziałek do rodzinnego po skierowanie na RTG,byłam w poniedziałek,rodzinny lekarz wystawił mi skierowanie ,a ja( teraz wiem ,że nie potrzebnie) wychyliłam się do lekarza,że jadę w środę z palcem z inną chorobą,ale z palcem u tej samej ręki na rezonans,więc doktor stwierdził,że nie potrzebne będzie RTG ,porwał skierowanie i wyrzucił,bo rezonans złapie i ten palec i jesli coś się dzieje,to wykarze,okazało się,że tam nie ,,złapią" mi na rezonansie tego palca po urazie ,bo oni skupiają się na tym chorym palcu,mam iść więc do rodzinnego po skierowanie,wracając zajechałam do ośrodka,nie było już lekarza,przyjechałam na drugi dzień,dostałam skierowanie,zrobilam zdięcie i tam poinformowali mnie,że  opis będzie po niedzieli,zadzwoniłam w poniedziałek i pani powiedziała ,że wynik dziś poszedł do opisu ,proszę dowiadywać się w środę,albo czwartek .Wynik dostałam wczoraj po południu,zadzwoniłam do ortopedy dziś rano i co usłyszałam,że doktor,może to nie uznać jako nagły  wypadek,bo to już stara sprawa terminy są do lekarza na 22 lutego dopiero,ale proszę przyjechać i zagadać z doktorem,to pewnie jeszcze dziś przyjmie.I tak o to dziś zostałam przyjęta.Nie wiarygodne,ale tak było,już i ja byłam przekonana,że ten palec jest tylko mocno zbity,masakra,jak sobie to zlekceważyłam,ale i okoliczności mnie tak pokierowały niestety  .

No to jesteś usprawiedliwiona. 

Tomoe napisał:

No to jesteś usprawiedliwiona. 

O,tak też myślę .Pozdrawiam 
Ale sobie posiadziałam dziś idę spać,może się uda.Dobranoc  .

Krysiu jesteś heroska  wiadomo kobietaaaa 
Dobrze że sprawa z palcem się wyjaśniła,pomimo takiego podejścia do pacjenta z możliwym złamaniem.I okazało się że było złamane..
Dużo zdrówka Krysiu  ściskam 

Miałam napisać to u Siwego,ale pomyślała,że napiszę u siebie,bo ten ostatni post Siwego coś mi uświadomił.Kiedyś nawet o tym już coś wspominałam,że wcześniej nie umiałam cieszyć się na dłuższą metę z tego co mi los daje.Miałam takie wrażenie,że ciągle na coś czekam,ciągle czegoś mi brakuje,to tak jakby ten mój wewnętrzny spokój i moje szczęście od czegoś i kogoś  zależało ,owszem miałam czasem takie chwile,że ogarniał mnie taki dziwny spokój  otulałam się wtedy nim,ale to były tylko chwile i żałowałam ,że te chwile są tak krótkie,bo zaraz magia pryskała i ogarniała mnie rzeczywistość .Kiedy zaczęłam swoją trzeźwość,zaczęłam pracować nad sobą,czytałam tutaj,ze liczy się tu i teraz i wiecie co,to działa,przestałam czekać na te,,lepsze dni",przestałam oczekiwać ,że zawsze może być lepiej,bo jest dobrze tak jak jest,bo najlepsze zaczęłam dostrzegać w tym co mam w zasięgu ręki,te małe rzeczy zaczęły cieszyć najbardziej,.Teraz ,tę równowagę o której tak marzyłam kiedyś,mam na codzień i to jest jedna z najcudowniejszych rzeczy, jaka mnie spotkała dzięki trzeźwości.Nie wiele zmieniło się od tamtej pory w moim otoczeniu,ale jak wiele zmieniło się w mojej głowie i postrzeganiu tego co mnie spotyka,poprostu życie jest piękne jakie jest  .
Miłej niedzieli życzę  .

 

Los daje nam w życiu to co na daną chwilę jest potrzebne. I tak naprawdę całe swoje bogactwo noszę w sobie, te którego nie można kupić za żadne pieniądze.
Jak spotkam piekny kwiat na swojej drodze mogę filozofować dlaczego on tu jest, albo napawać się jego pięknem. Mam wybór czym karmić swoją duszę i wybieram piękno tego kwiatu