Ja tylko krótko się przyłączę i również napiszę Krysiu, że bardzo Cię lubię, podziwiam za optymizm i bezstronność, jesteś taką miłą, pozytywną kobietą. Nie zmieniaj się

Dzisiaj pojechałam do kościoła,kiedy odwiozłam mamę wsiadając do samochodu,zobaczyłam kałużę pod autem,rany woda ciurkiem leciała,naszczęście,był brat złota rączka ,więc wiedziałam,że co by nie było ,on mi zreperuje,no chyba,że uszczelka pod głowicą,to już dziś po ptakach,ale wiecie co ,byłam tak spokojna,żadnego stresu,no i okazało się,że przewód pękł,brat znalazł u siebie w garażu,podobnie powyginany ,zmienił i po kłopocie,ale jak to się mówi,kłopoty parami chodzą,bo zajechałam do domu,weszłam do kotłowni i co ,pełno wody na podłodze,chyba piec dziurawy,nie,nie denerwuję się,zostałam sama,mąż pojechał do pracy,ale ja nie denerwuję się.Posprzątałam wodę,wsiadłam na rower,pojeździłam,zaszłam do lasu,podrapałam się cała,bo grzybów szukałam
w taką suszę ,narwałam na suchy bukiet,różne rodzaje trawy i kłosy zbóż uwielbiam takie bukiety ,wróciłam do domu,woda znów stoi Pomyślałam tylko jak to dobrze,że to nie zima.Do zimy problem się jakoś rozwiąże, jeszcze nie wiem jak, ale dziś głowy tym sobie nie zaprzątam,jutro się pomartwię,bo zmartwienie napewno będzie,ale poradzimy sobie,żeby tylko takie kłopoty były.
Właśnie synowa przysłała mi zdięcia i filmiki z wakacji,przedwczoraj pojechali a mam wrażenie,że tydzień już ich nie ma,przyzwyczaiłam się,że odwiedzają prawie codziennie ,już ich brakuje,tak pusto wieczorami,chociaż, był też mały plusik,bo miałam więcej czasu dla siebie ,ale cicho sza ,niech nie słyszą ,pooglądam jeszcze filmiki i spać.
Spokojnej nocy wszystkim życzę

Dzień dobry kochani .
Dzisiaj mija mi 2 lata mojej trzeźwości,...kiedy to zleciało
Pamiętam, jak na początku czekałam miesiąca,później drugiego,rok...Teraz tak dni lecą spontanicznie,już nie myślę ile nie piję,bo to nie dokońca to się liczy,tylko jak ten dzień przeżyję,bez fajerwerków, ot tak zwykły dobry trzeźwy dzień,czasem z kłopotem,czasem ze zmartwieniem,czasem na wesoło i z radością(tych jest zdecydowanie więcej) ,z mniejszymi lub większymi bólami,ale z sensem życia i na trzeźwo,świadomie ,to najważniejsze,bo na trzeźwo życie jest piękne,jak to nasz Jerzak mówi,warto być trzeźwym
Miłego dnia kochani życzę i dziękuję po stokroć,że jesteście .

Brawo Krysiu, o to właśnie chodzi, żeby sobie te dzionki tak zbierać pomalutku - ziarnko do ziarnka. Pamiętam że w pierwszym roku, na innym forum, robiłam sobie co miesiąc podsumowanie, co się przez ten miesiąc zmieniło i wtedy te zmiany były dynamiczne, gigantyczne, zwłaszcza że w głowie były jeszcze bardzo świeże wspomnienia z pijanego życia i wszystko było takie nowe, na zasadzie kontrastu. Potem ten "efekt wow" powoli zanikał, a pierwszych kilka lat byłam w przeróżnych terapiach i to była taka orka na ugorze. Ale też fajnie było.
Ja to się czasem śmieję, że wzrastający staż trzeźwości mógłby jeszcze powodować zmniejszanie się wieku biologicznego, dzień po dniu. No szkoda, że to tak nie działa.
Gratuluję i tak trzymaj!

Krysiu gratuluję ale to nic nie znaczy to tylko słowa wobec twoich zmian jakie dokonalas i dokonujesz codzien i poprawy jakości życia. Też chce tak. Pozdrawiam

Brawo, brawo brawo
Obok faktu, że dwa lata nie pijesz, wazny jest fakt, że Cię Twoja trzeźwość cieszy i dostrzegasz piekno życia w trzeźwości, a to nie dość czesta umiejętność.
Także jeszcze raz wielkie brawa dla Ciebie.

Serdecznie gratuluję Krysiu

Dzień dobry kochani .
Przedwczoraj miałam wizytę u terapeutki,powiedziała ,że bardzo dużo już osiągnęlam,że jest zadowolona z moich postępów,ale uświadomiła mi też,że w pewnej kwestii stanęłam w miejscu,że powinnam zadbać o siebie jeszcze bardziej,pilnować granic jakie już postawiłam i małymi krokami przesuwać je do przodu,między innymi dlatego cieszę się,że zdecydowałam się na terapię,że jest ktoś,kto zobaczy więcej niż ja sama ,mogłabym nie dostrzec tego,albo nie dopuszczać do siebie takiej opcji,a co za tym idzie,ryzyko,że mogłabym się nawet zacząć cofać, a za żadne skarby już nie chciałabym tego,zbyt dobrze mi z tym, dlatego jestem wdzięczna,że nie idę tą drogą sama .
Doczekałam się w końcu, dzisiaj jadę na rezonans głowy,przy okazji robię małą wycieczkę,bo to 100 km,choć w taki upał może być ciężko,ale co tam okno otworzę i zadziała klima ,zajedziemy też do siostry męża,już dosyć dawno tam nie byliśmy .Na wynik rezonansu trochę trzeba będzie poczekac,ale wizyta kontrolna u neurologa też dopiero pod jesień ,no chyba,że coś wyszłoby nie tak,to może uda się przyspieszyć,ale mam nadzieję,że nie będzie takiej potrzeby,że to tylko rutynowe badanie a przy okazji sprawdzę stan po pękniętym tętniaku .Znów ostatnio mam nasilenie bólu stawów,co jakiś czas powtarza się to.Wizytę u ortopedy mam już umówioną,staram się ćwiczyć regularnie,chociaż z tą systematycznością,to różnie bywa ,ale na brak ruchu też nie mogę narzekać, juz wnuczki o to dbają

Miłego dnia i dużo zdrówka wszystkim życzę

Szanowna P.Krysiu. Proszę pamiętać o nawadnianiu organizmu przy badaniach z podaniem środka kontrastowego, minimum 3litry płynów w miarę możliwości bezpośrednio po badaniu. (nie zawsze personel o tym informuje więc pozwoliłem sobie przypomnieć)

Dużo zdrowia i jeszcze więcej uśmiechu życzę.

Dziękuję Ci bardzo Andrzeju za przypomienie,właśnie będzie z kontrastem,przypomniałeś mi,żebym wzięła ze sobą butlę wody.
Tobie też życzę dużo zdrówka ,uśmiechu i pogody ducha.Ja nie pani ,ja poprostu Krysia jestem

No i mam tę swoją klimę w aucie(otwarte okno ),po wczorajszej podróży,w upalny dzień ,dzś wstałam chora,boli gardło i mam złe samopoczucie.Zamiat porannej kawy piję herbatkę z miodem,może choć troszkę ulży.
Oczywiście wróciliśmy cali i zdrowi,ale bez przygód nie obyło się,zaczęło się od tego,że zajechaliśmy do swojego ośrodka po wynik ,który potrzebny był,żeby rezonans zrobić,musieliśmy chwilę poczekać,bo wynik jeszcze nie dojechał.Dobra wynik już mamy,odjechaliśmy kawał od domu i w samochodzie znów pociekł płyn ,naszczęście było drugie sprawne auto ,(też bez klimy ),tylko trzeba było po nie, powoli i ostrożnie wrócić...Jak już zajechaliśmy na miejsce okazało się,że zapisywałam się telefonicznie nie do tego szpitala co zawsze na rezonans,gdzie byłam operowana i tam nigdy nie musiałam brać dokumentacji,mieli wgląd.Zmyliła mnie ta sama ulica,szpital przy szpitalu,tu już powinnam mieć dokumentację ,potrzebna do opisu wyniku ,bo oni nie mają wglądu w archiwum,no ale jak coś ,zgodzili się ,że dokumentację doślę,pomimo,że wszystko tak w biegu ,ja byłam ciągle spokojna,mąż już niekoniecznie , kiedy w końcu byliśmy już pod drzwiami ,dosłownie na styk,mąż pyta mnie
,,z kąd u ciebie tyle spokoju ??" a ja na to ,,no w końcu wyjechaliśmy z domu wcześniej,żeby podróżą sìę relaksować,żeby nie było w biegu i udało się, dojechaliśmy na czas "
Miłego dnia życzę ,ja próbuje wykurować się domowym sposobem.

Przypomniało mi się:
w Warszawie Płocka + medycyna = szpital. Usiadłam pod gabinetem. Pielęgniarka pyta....pani do nas? Poproszę skierowanie.
Spojrzała i mówi: to nie do nas, to 2 przystanki dalej.
Wyrwałam z buta żeby się nie spóźnić aż zapomniałam, że mam problemy z chodzeniem
Dobrze, że mam tak, że wole być pół godziny wcześniej, niż sie minutę spóźnić.
Teraz dokładnie sprawdzam adresy ale na jak długo mi tej nauki starczy

Zdrówka Krysiu życzę, dużo zdrówka

Witajcie kochani .
Ostatnio mam gorsze dni,bywa ,że łezka z oka poleci.Ponad tydzień temu dowiedziałam się,że mama ma raka,reakcja szybka i u nas i u lekarzy ,w piątek jedziemy juz do chirurga onkoligii.Na dodatek wczoraj byłam też na kontrolii u ortopedy,niestety u mnie jest wznowa guza w ręce,tutaj już nie chcą trzeci raz podiąć się operacji i też zostałam odesłana do tej samej poradni co mama,miałam to szczęście,że kiedy zadzwoniłam wytłumaczyłam o co chodzi a,że dostałam skierowanie pilne i kawał drogi mamy,żeby dojechać,pielęgniarka,, wcisnęła "mnie na ten sam dzień.Mało tego dostałam też skierowanie na operację biodra,nie zapisałam się wczoraj,za dużo na raz,wróciłam do domu ze skierowaniem w ręku,zapiszę się,po niedzieli,albo jeszcze później,podobno kolejki nie są długie,i chyba tym bardziej to mnie wczoraj powstrzymało przed zapisem,nie jestem gotowa psychicznie,bo nie wiem co będzie z mamą i moją ręką ,czekam też na wynik z tomografii głowy.Dzisiaj jest mi ciężko,wiem,że pogodzę się z sytuacją,że przyjmę co los mi przyniesie,ale dziś jest mi jeszcze trochę ciężko i smutno.Cieszę się,że przeżywam to wszystko na trzeźwo i że mogę być pomocna też mamie.Działam to najważniejsze i mam nadzieję,że będzie dobrze.
Dobra wyżaliłam się,teraz poczytam trochę,wypiję kawę i do pracy,mam dużo zamówień a jeszcze agrest w lodówce ,chcę zrobić dżemik na zimę.W dzień mam czas,na to wszystko,bo wieczorkiem przyjeżdza wnusia i już mi ,,żyć nie da" ,łapie za rączkę i rządzi , .
Miłego dnia kochani życzę .

Krysiu, ściskam na odległość i dużo sił życzę

Krysiu pomimo tych wszystkich złych informacji w ostatnim czasie,pamiętaj żeby nigdy nie tracić nadzieji.
Potrzeba też czasu na przyswojenie tych wiadomości.Wtedy układa się w głowie co moge zrobić..jak postąpić najlepiej.
Chcielibyśmy aby rodzice byli z nami wiecznie,już zawsze i na zawsze.
Warto zapewnić najlepszy komfort tego życia,aby te wspomnienia były cudowne,aby mama się uśmiechała i miała powód do radości.
Życze Twojej mamie długich lat jeszcze.

Krysiu ,ja zawsze konsultuje się w takich sytuacjach u drugiego lekarza.Masz do tego prawo.
Dobrze że się nie poddajesz i jesteś pozytywnie nastawiona do życia.Ten blask bije od Ciebie.
Tak sobie jednak pomyślałam,czy możesz poprosić najbliższych o pomoc i zaopiekować się sobą troche bardziej.
Mocno przytulam Krysiu

Jesteśmy po wizycie u onkologa.Już w poniedziałek jedziemy z mamą do szpitala na kwalifikację, będzie miała ustaloną datę operacji.Ja natomiast dostałam skierowanie z ręką do następnego specjalisty na konsultację,jak pani doktor powiedziała, warto zasięgnąć opini innych,być może tutaj są inne metody,nie tylko operacje,wizytę mam dopiero w pażdzierniku, postanowiłam więc jechać po niedzieli zapisać się na operację biodra,może przestanę łykać tabletki przeciw bólowe i zmieni się komfort życia.Masz rację Kasiu,muszę zadbać i o siebie i zrobię to.Chociaż mam liczne rodzeństwo,to od zawsze jakoś tak jest,że to ja jestem ,ta co pomagała rodzicom,może dlatego,że mieszkam najbliżej,albo jedyna z sióstr mam prawo jazdy ,kilka lat temu, woziłam tatę po lekarzach,jeździłam zmieniać do domu opatrunki ,nawet byłam w szpitalu jak umarł ,trzymając go za rękę,to ja musiałam przekazać mamie tę straszną wiadomość,zabieram mamę do kościola.Nigdy nie pomyślałam,dlaczego to ja ,a nie moje rodzeństwo, nie zajmą się tym wszystkim,a mam naprawdę liczne rodzeństwo.Nie czuję sie też wykorzystywana ,tak już mam,cieszę się jak mogę komuś pomóc.Tym razem zadbam też i o siebie ,wrazie coś,będzie komu zająć się mamą a póki co ,póki jestem sprawna,będę ja .Cieszy mnie,że mama jest tak odważna,nie wiem jak będzie, jak zostawię ja w szpitalu,ale na dzień dzisiejszy jest spokojna,więc i ja jestem spokojniejsza,wierzę w ,,cuda "lekarzy,już raz i mnie uratowali.
Oj rozpisałam się,ale czułam taką potrzebę,moja terapeutka jest na urlopie, wraca dopiero za półtora tygodnia,więc musiałam się komuś wygadać ,cieszę się,że jesteście,mam nadzieję,że Was nie zanudzam.
Lecę popracować,cieszę się,że pomimo,że moja ręka jest nie dokońca sprawna to jednak potrafi ulepić cudne figurki,ot wymyślilam sobie biznesik i mam z tego satysfakcję i nie tylko .
Miłego dnia kochani życzę .

Trzymam kciuki ì przytulam ciepło

Krysiu wszystkiego dobrego dla Ciebie

Witajcie kochani
Dziś od rana czekałam na wizytę u terapeuty,i jak się okazało,to dopiero jutro , a ja już doczekać się nie mogłam ,miałam za to, super rozmowę telefoniczną dziś też zapisałam się na operację biodra i,o rany,masakra,dopiero za rok w e wrześniu mam kolejkę no coż będę wspomagać się lekami przeciw bólowymi w najgorszych momentach.Jak ja się cieszę,że nie muszę kombinować,żeby nie zapijać leków procentami ,z mamą natomiast ,jedziemy w piątek do szpitala na badania,będzie pobierany wycinek .Ach to zdrowie,jak to cudownie jak ono jest ,ale nie mam co narzekać,chodzę,myślę,jestem szczęściarą,bo funkcjonuję ,widziałam dziś panią naprawdę okropnie cierpiącą i czekać musi na operację jeszcze 2 miesiące dłużej niż ja,biedna kobietka.
Muszę czymś pochwalić się,wiecie,że od czasu kiedy nie piję unikam miejsc ,gdzie potencjalnie piją inni,nawet w miejsca,gdzie wiem,że dużo jest turystów nie wybierałam się,bo zawsze tam widziałam pełno ludzi pijących...,wczoraj natomiast przyjechała rodzina męża i sama zaproponowałam,żeby pojechać na lody,do miasteczka turystycznego,nad wodę , nie byłam tam od dwóch lat i wiecie co,może dlatego,że to była pora obiadowa,a może ja innaczej teraz postrzegam sytuacje, ale wczoraj naprawdę nie widziałam nikogo pijącego,a w ogródkach przy restauracjach ,siedziały rodziny z dziećmi i jedli obiad,jedni frytki ,inni pizze, albo schabowe,a my lody, takie duże i pyszne i trzeba było je zjeść w ekspresowym tempie,bo przy takim upale rozpuszczały się jak góra lodowa na słońcu ,.Jak było cudownie,wyjść do ludzi ,widziałam na ich twarzach radość ,u innych jakieś zmartwienie ,ale też i beztroskę,lubię obserwować ludzi bez oceniania ich .Mogłabym tak i pół dnia,ale trzeba było wracać .
Przed chwilą pojechali goście,ja zmęczona,ale szczęśliwa,że cały czas przy nich czułam się dobrze,że nie było ciężkiej głowy,ani ciężkiego poranka.Wspaniale jest być świadomym tego co się wokół mnie dzieje .Fajnie,że już jutro mam wizytę u terapeutki,była dłuższa przerwa urlopowa,a mam coś do omówienia,pewnie znów w godzinie nie zmieścimy się .Spokojnej nocy życzę