siwy napisał: Robercie
hipek napisał:Ja myślę, ze hipek pisał tu w imieniu tego CHOREGO ALKOHOLIKA, który unikanie ludzi będących pod
wpływem alkoholu uzasadnia: bo od razu nabieram chęci na wypicie.
Nie odebrałem tego tak, że te słowa hipka są kierowanie do tych, którzy unikają pijanych czy podpitych.
Przy okazji dodam, że takie właśnie mam podejście w tym temacie - chore.
Po prostu nie lubię bełkotu i nie tęsknię za odorem alkoholu.
Nawet jak ktoś jest tylko nieco wstawiony - nie jest sobą.
No, nie potrafię się już do takiego dostroić.
Nadajemy na bardzo odległych PASMACH częstotliwości.
A może już po prostu nie chcę.
Mam takie prawo, więc z niego sobie korzystam.
Pogody ducha.

Siwy. Bill napisałem w skrócie. WK napisało, redagowało, zawarto w nie j doświadczenia kilkudziesięciu alkoholików. Do dnia dzisiejszego dzięki temu Programowi wyzdrowiało kilka milionów alkoholików. Jeżli Program działa czy to oznacza że się gość mylił??? Skoro tak twierdzisz to zostawiam cie z tym.
Napisałeś ,,To Ty decydujesz o swoim życiu i to Ty masz o nie zadbać, a Wielka księga, Bil, terapia ma jedynie Ci w tym pomóc." Siwy mylisz się, to nie ja decyduję o moim życiu, decyduje o nim Bóg. U Ciebie może jest inaczej, ale pisz czegoś o czym nie masz pojęcia.
Nie mam chęci do picia i nie mam pojęcia dlaczego miałbym chęć się napić na Twój widok? Jakiś wyjątkowy jesteś?
Andrzeju; pisząc o wyrzuceniu tv i unikania stacji paliw pisałem o zaleceniach niektórych, które nie są realne do wykonania.
W tv są reklamy alkoholu, w sklepach sprzedają alkohol, na ulicach widać ludzi pod wpływem, idąc do restauracji na obiad ludzie siedząc obok spożywają, ogródki piwne, butelki czy puszki leżące na trawnikach itp. Niemożliwe jest uniknięcie tych ,,wyzwalaczy" Andrzeju, czy osobę, która daje alkoholikowi takie zalecenia, można traktować poważnie? Napisałeś
,,Sam zapewne znasz ze swoich początków PROFILAKTYKĘ zdrowienia czyli unikania wyzwalaczy." Andrzeju nie znam, żadnej profilaktyki w unikaniu wyzwalaczy. Dla mnie te wyzwalacze to kompletna bzdura (to jest moje doświadczenie, mówię o sobie) Idąc tym tropem to na mitingu AA siedzi kilku lub kilkunastu ,,wyzwalaczy" i gada o ,,wyzwalaczu" jaki jest alkohol. Nie sądzisz Andrzeju? Czy to nie jest walka z alkoholem? Mówią alkoholikom ,, Uważaj byś nie natknął się na wyzwalacz! Idziesz do sklepu unikaj półki z alkoholem bo cie on napadnie, walcz nie daj się. Uważaj na stacji paliw byś nie popatrzył ,,tam" bo możesz się napić Andrzeju nie przypuszczam byś Ty tak się zachowywał. Może się mylę?. Piszę o swoich doświadczeniach i doświadczeniach alkoholików ze Wspólnoty AA. Każdy z nas ma prawo żyć tak jak chce. Może pić i może nie pić. Może wyzdrowieć z alkoholizmu, może chorować do końca swoich dni. Mamy wybór. To jest nasze życie. Jeżeli ktoś wyzdrowiał z choroby alkoholowej pijąc rumianek, to bardzo się z tego cieszę.
Co do imprez, to jeszcze raz powtórzę cytat z WK ,,JEŚLI MAMY UZASADNIONY POWÓD"-u z a s a d n i o n y- nie szukam imprez gdzie jest alkohol, bo to świadczyło by o mojej chorobie, o tęsknocie za czymś.
Co do czynnych alkoholików to Andrzeju mamy inaczej, szukam ich, nie unikam.
Wspaniałego dnia

Panowie przypominam, że jest to wątek Krysi więc powyższą dyskusję kontynuujcie w swoich wątkach.

Ja tylko zakończę swoją refleksją nad tym postem hipka, bo nie zamierzam polemizować.
Tym co wypisujesz sprawiasz na mnie wrażenie człowieka chorego.
Ja Ciebie nie zdiagnozuję precyzyjnie.
Pogody ducha mimo wszystko Ci życzę.

Hej Krysia
Widzę, że jesteś zalogowana.
Wszystko w porządku? Jak się dziś czujesz?

Cieszę się Krysiu,że Jesteś z nami Pozdrawiam Serdecznie

Dzień dobry
No więc dzisiaj mija mój 115 trzeźwy dzień .
Wczorajsza okazja była wyjątkowa i to młodych decyzją było wznieść toast napojem alkoholowym i nic mi do tego,ja dbając o siebie odstawiłam kieliszek i nie zadręczałam się tym.Miałam towarzystwo do nie picia,mama i dwie siostry też nie piły z wyboru,poprostu nie piją alkoholu,więc nie byłam sama.Jak dotąd wczorajsza impreza nie zostawiła u mnie żadnych negatywnych śladów,jest ok.
Nawiązujac do dyskusji,moim zdaniem unikanie,,wyzwalaczy"(dla każdego oznaczać może coś innego)zwłaszcza na początku abstynencji jeśli tylko,to możliwe jest jednak wskazana i uzasadniona,oczywiście każdy indywidualnie do tego może podejść znając swoje granice,ale to tylko moje skromne zdanie.
Jestem już w szpitalu.Trochę przeraziłam się,bo okazało się,że będę usypiana jutro do zabiegu.Liczyłam na znieczulenie miejscowe,no,ale cóż,lekarze wiedzą co robią.
Z drugiej strony może i dobrze niebędę świadoma co ze mną robią .
Pomodlę się o pomyślną operację,tyle mogę .
Pogody ducha .

Trzymam kciuki, za udany zabieg .

darek70 napisał:

Dziękuję Darku za kciuki,nie puszczaj jeszcze,bo niestety lekarze nie wyrobili się i przełożyli mi zabieg na jutro .Wygłodzili mnie i na darmo .Jutro ta sama polka,stres i głodówka .
Pozdrawiam .

Powodzenia, Krysiu.

Hej .
Jestem po zabiegu,czekam na wypis na holu,z pokoju kazali wyjść,bo podobno wiozą kogoś podejrzanego i to skrzydło w którym leżałam musi być puste,wyczuwam poddenerwowanie wśród personelu.Jestem też zmartwiona,bo w przedszkolu kolejny przypadek koronowirusa,tym razem nauczycielka mojej wnusi i w związku z tym od wczoraj wnuczka i rodzice muszą przejść kwarantannę.Straszne to jest,ta niewiadoma.Modlę się,żeby okazało się,że wszystko w porządku,przecież 3 dni wcześniej mieliśmy przyjęcie,gdzie była między innymi i moja mama,starsza osoba.No,ale trzeba być dobrej myśli.Dobrze,że wracam już do domu,może tam wróci spokój.
Trzymajcie się zdrowo kochani.
Pogody ducha .

Witajcie .
Trudny czas znów nastał,jak obostrzenia były poluzowane,tak teraz odija się na mnie to podwójnie.Może tak bardzo,to odczuwam,bo zazwyczaj w piątek po przedszkolu wnuczka przyjeżdżała do nas a przez tę kwarantannę niemożliwy jest teraz kontakt.Dzwoniliśmy do siebie na kamerkę,to był płacz ,że tęskni i chce do nas .No niestety musimy przeczekać,narazie jest ok.zdrowi jesteśmy .Może mi to przejdzie,ale w tej chwili czuję się jak w pułapce.
Msza wczoraj też była online.Za to,żeby nie zwariować poszliśmy wczoraj z mężem do lasu na grzyby,znalazłam jednego a gdy przyjechałam na podwórko,zwątpiłam w prawdziwość tego grzyba i w rezultacie wyrzuciłam go ,ale spacer po lesie był?,był .
Pozdrawiam serdecznie,
dobrze,że mam Was.Wczytuję się w to forum i mam namiastkę bliskości innych,to bardzo pomaga .

Hej .
Jeszcze nie tak dawno rano wstawałam z większym albo mniejszym kacem,rzadko bez,byłam wściekła wtedy na siebie i nie nawidziłam siebie za to.
A dziś mija 4 miesiące od ostatnìego takiego ranka.Nadszedł czas,kiedy z wdzięcznością witam siebie w swoim własnym lustrze i uśmiecham się do siebie na powitanie.
Przed chwilą uczestniczyłam w mitingu online.Temat dla mnie akurat na dzisiaj m.innymi"czy stawiam trzeźwienie ponad wszystkim innym".Tak.Trzeźwienie jest dla mnie priorytetem.Pokora i świadomość,że wiele jeszcze mogę i chcę w sobie zmienić,jest dla mnie motywacją do tego,żeby nad sobą nadal pracować.
Spokojnej nocy życzę
Dziś nie piję .

Dzień dobry moi mili .
Mam się dobrze nawet bardzo.Nadal staram się nie zaniedbywać HALT,codziennie skrupulatnie dbam o siebie,swoje samopoczucie i hobby.O moje samopoczucie to dba nawet i moja podświadomość ,przeglądając wczoraj aplikację w telefonie z przepisami jako pierwszy wyskoczył tytuł"pigwówka",nie zdążyłam do końca przeczytać tytułu a palec odruchowo szybciutko odrzucił tę stronę na następną a tam"sernik z dynią i pigwą"...upiekłam,pycha.
Zrobiłam remanent w swojej głowie,posprzątałam w niej trochę nabrałam siły i pomyślałam,że czas teraz na odświeżenie mieszkania.I tak w domu mam małą rewolucję.
Przymierzałam się do remontu wstyd się przyznac,ale kilka lat .Chyba musiałam do tego dojrzeć i przyszedł w końcu ten czas.
Dzisiaj mam młodych z malutką na noc,odwiedzają nas prawie codziennie,ale na noc pierwszy raz.Cieszę się,że mam ich obok w pokoju.Właśnie malutka wstała,słyszę gawożenie .Czas na mnie.
Milutkiej niedzieli życzę .

Hej. .
W domu remont trwa.Mozolnie to trochę idzie,ale ważne,że w toku.Mam teraz więcej obowiązków ważniejszych.
W związku z sytuacją na świecie starszy syn z synową postanowili się przebranżować,ażeby tak się stało muszą przejść miesięczne szkolenia poza domem.Synowa już jest 700 km poza domem a syn za 1,5 tygodnia.Opieka wnuczki spada teraz na nas i nie to mnie martwi,tylko ta jej tęsknota ,ale damy radę .Póki co jeszcze syn prowadza ją do przedszkola,mogę jeszcze skupić się na sobie,próbuję ze spokojem,bo coraz bardziej dokucza i przytłacza mnie ta sytuacja z pandemią.Najgorzej jest z leczeniem a właściwie jej brakiem.Staram się jeszcze bardziej dbać o zdrowie fizyczne,ćwiczę swoje "stare "kości",żeby utrzymały tę sprawność chociaż co mają.Wizyta u ortopedy odwołana do odwołania i w dalszym ciągu czekam na wynik histopatologiczny.
Niewiem po co komu ta wiedza co u mnie,ale wygadałam się i jest mi fajniej,że mogłam z siebie to wyrzucić,podzielić się tym.
Oj czy mnie jakaś chandra dopada?spróbuję nie poddać się .
Pozdrawiam serdecznie i miłego dnia życzę

Witam serdecznie .
No i wnusia pod naszą opieką została.Rano był płacz,bo tata odjeżdża.Jak ja szczęśliwa jestem,że niemuszę męczyć się,żeby być odpowiedzialną babcią,albo niedaj boże,jak zdarzało się wypić pokryjomu jak wnusia kładła się spać.Szok poprostu,teraz jak pomyślę a gdyby tak trzeba było pomocy(nie no w głowie mi się nie mieści).Chociażby dla takich chwil warto być trzeźwym a rano wsiadam w samochód i wiozę wnuczkę do przedszkola,bez obaw.
Acha,jeszcze muszę się pochwalić,że jutro mam święto,już wnuczka wystroiła dom namalowała obrazki,laurki i upiekłyśmy"mleczną kanapkę"zamiast tortu(ulubione ciasto wnusi) na moje urodziny.Tak jutro mam 53 urodziny i urządzamy Kinder Bal ,będzie super .
Dobrej nocy życzę .

Krzysiu, wspaniałych urodzin, podsumowań i nowych celów, na kolejny rok życia !

Wszystkiego dobrego Krysiu, Pogody Ducha

Wszystkiego dobrego Krysiu dla Ciebie.
Też do tej pory zachodzę w głowę i zastanawiam się co ja myślałam? Pod opieką dwojka dzieci i ja sama? A rano do przedszkola z tym oddechem. Tak było. Niejednokrotnie wstrzymywałam oddech jak przekazywałam dziecko pod opiekę przedszkolanki. Później kolejny stres jak jechałam do pracy a w pracy robiłam wszystko, żeby mieć jak najmniejszy kontakt z ludźmi. I oczywiście wiecznie miałam "migrenę"

Witaj Pozdro ot tak Urodzinowo

Dziękuję bardzo za życzenia. Dzień minął fajnie i spokojnie.
Choć niestety mąż wypił"za moje zdrowie" i chociaż wie,że nie piję to myślał,że w urodziny zrobię wyjątek .No niestety nie zmieni myślenia .

Za to ja z młodymi i wnusiami spędziłyśmy super dzień.A najfajniejsze jak na koniec dnia wnusia powiedziała"O babcia dzisiaj dnia nie było,poszłam do przedszkola wróciłam i już noc jest ,fajnie ,to znaczy,że nie nudziła się.Zresztą ona przy mnie nigdy się nie nudzi(a może jednak odwrotnie )prędzej mnie zamęczy niż się zanudzi.
Śmigam spać,bo rano do przedszkola,dzisiaj troszkę zaspałyśmy ,jutro nie możemy .
Dobranoc.
Dzisiaj nie piję.

wszystkiego najlepszego

Witam .
Ostatnio dni strasznie szybko mi mijają,tak działa na mnie pobyt wnusi,ona ma tysiąc pomysłów na minutę,tracę orientację w czasie... u mnie stoi od kilku dni nawet już ubrana choinka ,no tak się uparła a ja nie mam serca jej odmawiać .Już za 3 dni wraca jej mama,oj będzie pusto bez niej w domu ...
.Odebrałam dziś wyniki ze szpitala i niestety okazało się,że opis tego wyniku jest niejasny więc mam zgłosic się na poradę do onkologa.Nie powiem,że się nie martwię,ale staram się też nie panikować(narazie).Przeszłam tyle poradni w życiu...przejdę i tą.Nie dopuszczam innej opcji musi być dobrze.Modlitwa daje nadzieję...
Muszę kończyć chciałam się z Wami podzielić tą niemiłą wiadomością a teraz muszę wnusię ściągnąć z łóżka ,bo zaraz do przedszkola,a ze wstawaniem to bywa różnie .
Trzymajcie się kochani.
Miłego dnia i pogody ducha życzę .
Dziś nie piję .

Krysia 1967 napisał: Kochana babcia z Ciebie Krysiu a tak swoją drogą też lubie dom już przystrojony świątecznie jak najwcześniej
Uśmiechnełam się jak czytałam Twoj post jaki ma wpływ malutki człowiek na tempo dnia

Krysiu kochana życze Ci dużo zdrówka i jesteśmy tu i wspieramy .Jeszcze Cię przytule

Hej .
Zadzwoniłam dziś do onkologa,wolnych miejsc w tym roku już niema,ale miła pani po drugiej stronie,powiedziała,żebym przyjechała w środę z wynikami,pokaże je pani doktor i zdecydują co dalej...
Pomimo,że rekolekcje są odwołane a msze są online,dzisiaj była specjalna msza w naszej parafii ze spowiedzią,zdecydowałam się na tę mszę,byłam nawet u spowiedzi i posłuchałam bardzo ciekawego kazania,trochę też wyciszyłam się,brakuje mi tej "normalności".
Dzisiaj też moja wnusia miała urodzinki,bardzo przeżywała,nie mogła doczekać się prezentów ,grudzień to najlepszy dla niej miesiąc .A niech tam wypiłam na jej cześć 1/4 kubeczka PICOLO ,oj chyba nie "zgrzeszyłam" .
Dziś nie piję alkoholu.
Spokojnej nocy życzę .

zgrzeszyłaś czy nie to rozstrzygnij w swoim sumieniu.
wiesz po co jest Picolo?
żeby wychowywać od dziecka przyszłych konsumentów alkoholu.

Pamiętam jak 3 lata temu kupiliśmy na Sylwestra Piccolo bo już wtedy wiedzieliśmy że Młody ma problem z alkoholem.Chcieliśmy mu pomóc,a to był bardzo głupi pomysł.
Teraz z perspektywy czasu gdybym witała Nowy Rok z Młodym to nie potrzebowałabym niczego aby uczcić ten dzień.Zachowałabym szacunek do osoby uzależnionej.

Rizumuem i zgadzam sie z tym ze alkoholik jako taki na początku powinien unikac nawet picolo, poniewaz kojarzy sie to z rytuałem picia. Natomiast n8e moge zgodzic sie z demonizowaniem tego typu napoi jako lekcji picia alkoholu. W moim domu dzieci pija tego typu bapoje i nie widze w tym nic zlego. To jefynie oranżada której korek mozna wystrzelic do gory co stanowi jej wyjatkowosc. Pijemy go tylko na soecjalne okazje typu urodziny. Szczeze nie sadze dzieci pijace picolo beda narazona na alkoholizm bardziej niz te osoby ktore picolo nigdy nie pily. Zreszta alkohol jest dla ludzi i pity w umiarze nikomu nie szkodzi. Problem pojawia sie wtedy kiedy chcemy sobie nim cos zalatwic. Co do Krysi ti jej sprawa czy tak8 napoj pije czy nie. Moze dla niej to nie priblem bo nigdy szampana nie lubiala. Ja np nie zamierzam przestawac pic sokow w kolorze wina czy nawet coli bo mi sie to kojarzy.

No i mam wyrzuty sumienia,niby to tylko PICOLO,ale jednak butelka.Szampana nigdy nie lubiłam,a i PICOLO to akurat,taka,,kwaśna oranżada"dla mnie.
Nie tak dawno syn z synową przyjechali do nas na noc,wiedzą,że nie piję przywieźli więc piwo bezalkoholowe,ja nie tknęłam nawet tego bezalkoholowego,a co mnie teraz podkusiło,chyba kolorowa buteleczka i wesoła atmosfera.Może i źle zrobiłam,ale licznika i tak nie będę zerowała.Dziś mija mój 164 piękny dzień.To już 5 miesięcy 1 tydzień i 4 dni jak trzeźwieję i nie zamierzam tego zmarnować.Życie jest piękne bez sztucznej zmiany świadomości.I chcę,żeby tak już zostało.
Zdecydowanie dziś nie piję,nawet PICOLO .
Pozdrawiam i miłego wtorku życzę. .

Teraz już wiesz, że niepotrzebnie zafundowałaś sobie takie emocje.
Dobry wniosek na przyszłość.
Ja też dziś nie piję.
Miłego dnia.

Tak siwy,teraz już wiem i napewno wyciągnę z tego wnioski .
Dziękuję za otworzenie mi oczu i obudzenie czujności .

Witajcie kochani
Zadomowiłam się tu na dobre,dzień zaczynam i kończę zaglądając tu.Codziennie modlę się i dziękuję Bogu,że poraz kolejny pozwolił mi ratować swoje zdrowie i życie.
Kiedy miałam trochę ponad 20 lat zachorowałam poważnie na nerki,przestały pracować,groził mi przeszczep nerek,cudem lekarze trafili na lek i nerki ruszyły,5 lat lekarze walczyli.Udało się.Byłam wdzięczna Bogu i lekarzom,że mogłam pomału wrócić do dzieci i normalnego życia.Nie doceniłam jednak tego doświadczenia,bo w międzyczasie zaczęłam z mężem pipijać,kilka lat temu(pisałam już o tym),pękł mi tętniak w głowie,ledwie uszłam z tego z życiem,gdy wychodziłam ze szpitala,lekarz przekazywał mi zalecenia, między innymi było też,żeby nie pić alkoholu.Nie myślałam wtedy w kategoriach,że już nigdy,teraz wiem,że lekarz miał pewnie,właśnie to na myśli.Pomyślałam tylko,że jak kazał mi dwa tygodnie postępować w domu jakbym nadal leżała w szpitalu,to po tym czasie będzie już dobrze,nie było...Jednak czas robił swoje,ja wracałam do zdrowia a tym samym powolutku do picia.W tym czasie rozwijała się następna choroba,choroba kości(postępująca niestety).
Trochę ponad rok temu miałam operację biodra,po miesiącu upadłam złamałam operowaną nogę.Powtórna operacja,tym razem poważniejsza,bo kolejna wymiana biodra i kość złamana.Dziś mija równo rok,jak po operacji karetką przywieźli mnie do domu...z łóżka szpitalnego na łóżko moje...zostałam sama(czułam się sama)...dwa miesiące leżałam i jeździłam na wózku,potem kule,ale nie przeszkodziło mi w drugi dzień świąt podpijać wódę jak mąż wyszedł na chwilę z pokoju,bo stała dosłownie obok,którą mąż pił
Ponad pół roku temu postanowiłam wkońcu,że muszę,że CHCĘ zawalczyć o swoje życie.
Bóg pozwolił mi zobaczyć moje słabości.
Jestem Bogu bardzo,bardzo wdzięczna,że mam zdrowe nerki,głowę i że mogę chodzić, jeździć rowerem nawet...co rok temu,wydawałoby się niemożliwe.
Dostrzegam i cenię teraz każdą chwilę i dziękuję za wszystko,nawet a może zwłaszcza za trudne chwile,bo to one pozwoliły mi przejrzeć na oczy i przybliżyły mnie do Boga.
Chociaż jeszcze czasami wciąż łapię sìę na tym,że żałuję,że tak późno się ocknęłam,jednak jak to ktoś mi tu pisał,to minie i faktycznie godzę się z tym i myślę,że lepiej późno niż wcale.
Naszło mnie na refleksje,może dlatego,że zaraz święta a może dlatego,że jeszcze rok temu taka bezradna i samotna się czułam.
Za chwilę jadę do kościoła i osobiście podziękuję Bogu i Wam dziękuję,że jesteście,że jest to forum.Tu zaczęła się moja droga do lepszego życia.Dziękuję
Miłej niedzieli z pogodą ducha życzę .
Dziś nie piję .

Witajcie w drugim dniu świąt .
A jak mijają święta...dla mnie fajnie i na trzeźwo .To są moje pierwsze trzeźwe święta.
Wigilję jak planowałam spędziliśmy z dziećmi i wnuczkami,był nawet mikołaj .A o północy poraz pierwszy raz w życiu(serio pierwszy raz)byłam na pasterce,wprawdzie online ale byłam .
Wczoraj odwiedziliśmy moją mamę i na tym skończyły się nasze "wspólne" święta mąż
"świętował"je po swojemu,chociaż zarzekał się,że w tym roku będzie innaczej,to nie ruszyło mnie to wcale, bo spodziewałam się takiego obrotu sprawy.Zero oczekiwań,zero rozczarowań,chociaż wierzę,że kiedy to mówił,myślał,że tak naprawdę będzie(iluzja).No cóż,dla mnie i tak,rzeczywiście,było innaczej,tak fajniej bez spinki,świętowałam z dziećmi i wnuczkami kochanymi,a kiedy oni porozjeżdzali się do domów,a mąż zasnął,miałam calutki wieczór dla siebie ,wykąpałam się w piance , weszłam po cichutku na miting,poczytałam a dziś wstałam szczęśliwa,że można tak wstawać w święta,raniutko,bez bólu głowy i chce się dalszego ciągu świąt.No i mieliśmy jechać do teściowej,no niestety już mąż nie miał zdrowia za to wyciągnąć flaszkę to i owszem.
Ja w tym czasie zrobiłam maraton rowerowy ,przejechałam 10 km,nie byłam sama,towarzystwa dotrzymały mi moje dwa pieski,straszne zadziory z nich,ganiają każdy samochód,najpierw zachodzą im drogę,żeby je minąć,trzeba zwolnić do minimum,ja wrzeszczę na nie a one swoje ,więcej ich ze sobą nie biorę, dziś goniły radiowóz .
Święta już się kończą i mimo,że dziś byłam prawie cały dzień sama,to nie czuję się samotna,lubię przebywać sama ze sobą,lubię poczytać,poszyć,poszydełkować.Teraz robię nowe ciuszki na szydełku dla nowej dzidzi(lalki) dla wnusi.Mam zajęcia,które lubię i umilają mi czas.To były fajne,trzeźwe święta a czas mi leci tak szybko,nie obejrzałam się kiedy a jutro mija pół roku jak nie piję.
Dzisiaj też nie piję .
Miłego wieczoru wszystkim życzę .

Ech pamiętam swoje pierwsze trzeźwe Święta... były takie inne, takie prawdziwe.
Co prawda wylądowałam w domu swojej sponsor, bo było mi bardzo ciężko, ale najważniejsze jest to, że miałam do kogo iść w tej ciężkiej chwili.
Fajnie się czyta Krysiu, tak trzymaj!
Pozdrawiam serdecznie

Witajcie
Wczoraj,byłam na wizycie u ortopedy okazało się,że usunięty guz jest nowotworem aktywnym,odnawia się niestety,zostaje narazie pod obserwacją.Mało tego przed chwilą mąż dachował,samochód skasował,ale sam dzięki Bogu uszedł z życiem,jedziemy na pogotowie.Prubuję wyciszyć emocje,ciężko jest,wypłakałam się,poużalałam a teraz muszę pozbierać się emocjonalnie.Wiem gdzie mogą doprowadzić takie emocje...Muszę być czujna...Już podobny scenariusz przeżywałam kiedyś i finał był jeden .
Nie tym razem,ważne,że mąż żyje a z emocjami sobie poradzę.Musiałam się wyżalić,wyrzucić to z siebie,nie wiem a może,żebym wiedziała,że ktoś jest ze mną.Kńczę zaraz nasza kolejka na SORze.
Pozdrawiam