Witam. Jestem dorosłym dzieckiem alkoholikow. Od pół roku choruję mama, piła może 20 albo więcej lat. W moim domu była przemoc fizyczna i psychiczna. Mama jest w ciężkim stanie i ciężko mi z tym bo bardzo ją kocham mimo wszystko. Nie wiem jak mogę jej pomóc. Jeszcze 3 miesiące temu wyszła ze śpiączki i było już dobrze była "normalna" teraz leży słaba. Twierdzi że nic nie piła mieszka tylko z ojcem, ale ja nie wierzę bo ojciec cały czas popija przy niej.Nie wiem jak mam się zachować mam 30 lat swoją rodzinę. Cały czas myślę o mamie.

cześć
a czy rozważałaś terapię dla siebie?

Cały czas o tym myślę, ale brak odwagi.

Witaj kochana Beato. Jestem Ania i tez DDA. Dobrze ze napidalas i nie pozostajesz z Twoim obciazeniem sama. Jest zrozumialym, ze brak Ci odwagi do terapii- ja rowkiez potrzebowalam na ten krok duzo czasu. A masz moze u Ciebie w okolicy mitingi lub spotkania dla DDA?

Witaj Aniu.Mitingi dla AA są, gożej dla DDA.

Na stronie dda.pl jest spis mitingow na Polske i Europe... moze co bedzie. Jesli niestety niema to jeyt tez mozliwosc mitingow online. Takze uwazam, ze terapeutyczne wsparcie sie przyda. Wazne jedak by w tym wszystkim to Zwoja rodzina byla na pierwszym miejscu... Rodzicow nie uratujesz, oni sa dorosli i oni i TYLKO oni ponosza odpowiedzialnosc za swoje czyny i picie.

Witaj Beato
Każdemu życie dane jest tylko raz, tylko od Ciebie zależy jak swoje przeżyjesz. Odciąć się, wpływu na decyzje i życie innych nie masz. Terapia to bardzo dobry pomysł i bardzo możliwy do zrealizowania, zawalczyć o własne życie, poukładać w swojej głowie najważniejsze, ważne itd. i być dla swojej rodziny.
Jestem Monika alkoholiczka.

Dziękuję serdecznie za te słowa i podpowiedzi bardzo mi na tym zależy.

Witaj Moniko. Dziękuję Tobie za te słowa. Właśnie staram się robić to o czym piszesz, tylko czasami dopadają mnie dziwne wyrzuty sumienia. Ojciec mówi,że naj mniej pomagam a najwięcej krzyczę i wtedy nie wiem co myśleć,robić.

Cześć, słowo "pomaganie" nabierz nowego znaczenia jak trochę tu poczytasz. Na terapii nie tylko zyskasz wiedzę , ale nauczysz się ją wdrażać w codzienne życie.
Cieszę się że jesteś tu.

Te "dziwne wyrzuty sumienia" o jakich piszesz sa trudne do przezwyciezenia... a jak piszesz to Twoj ojciec ma jeszcze pretensje, ze niby nie pomagasz tylko krzyczysz... Hmm.. tak, odciecie sie jest trudne ale wazne... Zobacz, sama denerwujesz sie nimi a gdzie w tym wszystkim jedtes Ty i Twoja rodzina? Dopoki im pomagasz to nie beda musieli wziac za siebie odpowiedzialnosci... To oni sa Twoimi rodziccami a nie odwrotnie... Z tego co zrozumialam to masz wlasne dzieci, ktore z pewnoscia czuja Twoje emocje. Jest jedna rzecz, ktora mozesz zrobic juz dzis: skup sie na sobie i wlasnej rodzinie.

Witaj Beatko na forum. Jestem Krzysztof - alkoholik i DDA. Terapia to dobre rozwiązanie, bo sama nie uporasz się z całym tym emocjonalnym mętlikiem.

Tak jestem mamą rocznego dziecka i szcześliwą żoną. W zeszłym roku gdy mama trafiła do szpitala z wodobrzuszem czułam się tragicznie.Naszczeście nikt z mojego rodzeństwa z nimi nie mieszka.Mam siostrę jest najstarsza i brata który jest w AA i wszyscy mamy dziwne kłucia w sercach wiem że to przez ten alkohol w domu.

witaj Krzysztofie. Zrobię wszystko, żeby trafić na jakąś terapię. Gożej jak zabraknie mi odwagi. Pozdrawiam

beatas87 napisał:
Gratuluje slodkiego dziecka i szczesliwego malzenstwa! Ja tez jestem mama 2letniej Coreczki i wiem ile uwagi i czasu potrzebuja roczne dzieci... Wiec PROSZE skup sie na Twoich najblizszych bys pozniej nie musiala sobie wyrzucac, ze tyle przegapilas z dziecinstwa wlasnego dziecka bo zajmowalas sie pijanymi dziadkami... Tak, oni sa dziadkami i to oni a nie Ty powinni sie starac bys obecnie miala jak najmniej pracy... A widzisz jeszcze egoistycznie zarzucaja Ci, ze im nie pomagasz! To ze zajmiesz sie soba, Coreczka i mezem nie jest egoizmem- Ty ratujesz i troszczysz sie o najblizszych. Trzymaj sie cieplo

Dzięki za te słowa. Właśnie staram się być jak najlepszą mamą. Narazie poczekam z terapią może niedługo bedzie w mojej okolicy, a teraz zakupiłam książke dla dda i mam nadzieję, że trochę pomoże zmienić mi myślenie. Pozdrawiam serdecznie.

Tez Cie pozdrawiam serdecznie i jesli zechcesz to pisz tez tutaj - takie anonimowe dzielenie sie tutaj na forum tez moze byc pomocne-przynajmniej mi pomaga. Mam nadzieje, ze jezeli zdecydujesz sie na terapie, to wszystko pojdzie dobrze. Ja musialam do terapii dorosnac ale w trudnych chwilach mitingi DDA okazaly sie zbawienne (jesli nie ma w okolicy, so tez mitingi np. online)i tez duzo czytalam. Tylko na poczatku tez i to czytanie bylo trudne - na mitingi uslyszalam aby powoli i kroczek po kroczku mierzyc sie z ta literatura... Trzymaj sie cieplo i zagladaj do nas

Myślę, że to normalne, że myślisz o mamie, w jakiś sposób jesteś z nią związana. Jednak miejsce naszego życia w naszym życiu też powinno być ważne, przynajmniej tak myślę, choć ze stosowaniem trudniej, dlatego Cię rozumiem. Poszukaj terapii, czasem jakieś fajne miejsca, a przede wszystkim ludzi można znaleźć nawet przez internet. Może uda się też choć na początek porozmawiać z mamą na temat tego, że ma problem i, że chcesz jej pomóc, zaprowadzić na terapię lub poszukać innego miejsca by mogła być z dla od taty, który też podsuwa jej alkohol. Wiem, że to tylko wizje, czasem bardzo cieżkie do zrobienia ze względu na okrojone możliwości, ale czasem warto działać, by życie było lepsze.
Wszystkiego dobrego życzę.