Witam, na imię mam Łukasz, jestem tu nowy, cześć wszystkim;)
Chciałbym się z Wami czymś podzielić, nie pije 20 miesięcy, na terapię poleciałem przerażony po ostatnim koszmarnym 4-miesięcznym korku, w którym dojechałem do majaków, jakiś dziwnych drgawek, ciągle mam stracha jak sobie przypomnę. Nie miałem wątpliwości, że problem jest, że nic już nie kontroluję, dodatkowo trzeźwienie szybko mi się naprawdę spodobało, to radzenie sobie samemu zaczęło mi imponować, zaczęła się budować autentyczna pewność siebie a nie pijackie kozaczenie, dokładnie wszystko jest o niebo lepiej.
I wiecie co? Ja już za żadne skarby nie chciałbym z tego alkoholizmu zrezygnować. Przecież ja tylko dzięki niemu zacząłem coś sensownego robić, rozwijać się, uczę się ciągle czegoś nowego, nic z tego by się nie zadziało zanim bym się zapił siedziałbym na tyłku z pilotem i uważał się za pępek świata.
Daj Boże każdemu taką chorobę która wymusza sensowne życie i wymusza troskę o siebie i innych.
Napiszcie coś czy mi już odbija w drugą stronę czy po prostu mi się fajnie trzeźwieje?;) Ma ktoś podobnie? Trzymajcie się.

Łukasz

Lukasz_1307 napisał:

Lukasz_1307 napisał:
Fajnie Ci sie trzeźwieje, ja tak uważam Oby tak dalej, oby takich było więcej

Witaj Łukasz
Uspokoję Cię, nie odbija Ci, mam tak samo...a jakby jednak, to jest nas już dwoje Jest moc, im więcej takich Ludziòw tym fajniej
Leczony alkoholizm zrobił ze mnie lepszego człowieka, dokonałam przemiany
Jestem Monika alkoholiczka.

Witaj!
Przez chwilę myślałem że ja to napisałem
Myślę i czuję tak samo.

Dobrze, jest czytać takie rzeczy

Dobrze,że poruszyłeś ten temat,bo ja czasami zastanawiam się czy to już zawsze będzie mi tak super?!
Szybko sobie odpowiadam,że zależy to tylko ode mnie i jak na razie to podoba mi się to trzeźwienie i zostaję w tym stanie.
Wcześniej nie robiłam tylu cennych,potrzebnych mi rzeczy.
Po raz pierwszy czuję się w pełni odpowiedzialna i świadoma tego,że trzymam życie w swoich rękach.
Jestem szczęśliwa.

Cześć Łukasz Zgadzam się w 100% z tym co piszesz. Gdyby nie mój alkoholizm to nigdy nie zmienił bym podejścia do życia.

Moni74 napisał: ŁUKASZ też Cię chciałbym uspokoić, ale powiem prawdę:
mam tak samo jak Ty czy Moni, ale uważam, że mi totalnie, centralnie odbiło.
Pilem do wieku 48, więc jak to nazwać inaczej jak nie - odbicie szajby?
Witaj na trzeźwym kursie
Gratuluję 20 miesięcy bez alkoholu.

Siemka Gandalf jestem alkoholikiem miło powitać na forum

Witaj na forum Fajnie,że jesteś z nami.
Jestem Waldek alkoholik.

Witaj szczesliwy wsrod szczesliwych

Cześć Łukasz Jestem Kolbek, alkoholik.
Mam podobnie, nie mogę się nacieszyć życiem bez alkoholu
Pozdrawiam

.Witam. Jerzy alkoholik.

Cześć Łukasz
Mnie też ta choroba sie podoba. W porę zatrzymana przynosi tylko profity. Stawia na drodze życia wspaniałych ludzi. Czy można chcieć coś więcej?

Cześć Łukasz. No to trzeźwiej dalej, nieprzerwanie i konsekwentnie.
Krzysztof alkoholik

Cześć Łukasz jestem Marcin alkoholik. Przed chwilą wróciłem z żoną z mitingu rocznicowego, na którym było sporo osób. Wiesz kiedy wszyscy trzymamy się za ręce i odmawiamy modlitwę o pogodę ducha, ja wręcz namacalnie czuję siłę tej Wspólnoty i autentycznie cieszę się, że jestem alkoholikiem. Odczuwam bliskość mojego Boga, którego przez całe swoje życie odrzucałem. Gdyby nie moja choroba najprawdopodobniej dalej bym tkwił w wąskim gronie osób dla których najważniejsze są układy i interesy, a ja byłbym jednym z nich. We Wspólnocie odnalazłem miłość do bliźniego i bezinteresowność. To jest piękne i sprawia, że cieszę się kiedy mówię mam na imię Marcin i jestem alkoholikiem. Fajnie, że jesteś.

cześć Łukasz.
może to wariactwo ale jesstem szczęśliwym alkoholikiem, tyle wspaniałych pięknych faktów zaszło w moim życiu odkąd nie piję i wszystkie pamiętam.
Kiedy piłem byłem jak dziki zwierz w klatce, w szklanej klatce.

Zazdroszczę podejścia. Ja tam się nie cieszę, że jestem alkoholiczką Ale cieszę się, że dziś nie piję

Czesc Łukasz Bogusław alkoholik,

Witaj Łukaszu na forum
Jurek alkoholik.

Dla mnie dziwne podejście, może pijąc nie poniosłeś strat nie do odrobienia. Ja nie piję prawie 3 miesiące, nie zamierzam wracać do picia, nie ciągnie mnie i w sumie cieszę się że nie piję. Ale choroba po pierwsze doprowadziła do tego, że rozwaliła mi się rodzina. Po drugie jestem przez nią upośledzony towarzysko. Po trzecie znalazłem się dzisiaj w sytuacji, że nie chce mi się dalej żyć. Nie ma się z czego cieszyć. Z resztą nic mnie nie cieszy.

Witaj:)
Ja też jestem szczesliwa:)
Życzę nam żeby tak było do końca zycia:)

Pawel1974 napisał: rano miedzy siódmą a ósmą wychodzę z psem, jeździ o osiedlu samochód, zatrzymuje się przy kilku klatkach i z tych klatek na wózkach wyjeżdzają młodzi ludzie z niedowładem nóg jadą gdzieś do szkoły. wyobraź sobie że z uśmiechem się witają.

Nie masz się z czego cieszyć ?
ja się cieszę że wstałem tzreźwy, mam dwie ręce i nogi sprawne, widzę oczami i słyszę uszami. jestem czysto ubrany , zjadłem śniadanie,
pod czaszką w miarę logicznie potrafię mysleć, nie przeraża mnie myśl że na popołudnie idę do pracy.

Pawel1974 napisał: W przyrodzie, nie ma trwalych strat, kazda pustka sie wypelni, gdy odetniesz jedna galaz wyrosnie druga, gdy wytrzebisz krzaki odrosna jeszcze mocniejsze. potrzeba tylko troche czasu.
Dobrze ze nie chcesz pic, to najwazniejsze

W przyrodzie, nie ma trwalych strat, kazda pustka sie wypelni, gdy odetniesz jedna galaz wyrosnie druga, gdy wytrzebisz krzaki odrosna jeszcze mocniejsze. potrzeba tylko troche czasu.


Aksamitka wspaniałe i dające mi ogromną nadzieję słowa!! Dziękuję ) jakoś tak piękniej i jeszcze szczęśliwiej się zrobiło ))

Lukasz_1307 napisał: Odpowiadam: Odbija Ci!!
Mimo że trochę lat nie piję i wiem dużo o chorobie to w żaden sposób nie staram się myśleć o niej. To wszystko co robię zdąża do tego by być porządnym człowiekiem a alkoholizm niewiele ma wspólnego z faktem realizacji siebie jako człowiek, ojciec, kolega, pracownik, sąsiad, itd. Choroba zabrała mi wiele lat w których mógłbym naumieć się wszystkiego co nadal sprawia mi trudność. Zabrała mi całe przeszłe życie, i wcale nie cieszy mnie to że jestem alkoholikiem. Cieszy natomiast każdy drobny kroczek, działanie które "wyjdzie". Alkoholizm nie jest tym co mnie cieszy albo czym mógłbym się chwalić.

magdzialenka napisał: Madzialenko radość z tego, że nie pijesz dzisiaj - ma swoje KORZENIE.
Przecież nie pijesz, nie dla swego kaprysu. Nie pijesz, bo jesteś uzależniona. Alkoholiczką "jesteś dla siebie".
Ty się jednak z tego cieszysz, tylko jeszcze o tym nie wiesz.

Cześć Łukasz
Cieszyłam się 24 miesiące a potem gdy swoją szcześliwością nie mogłam uleczyć najbliższej rodziny i znajomych to zaczął się u mnie koszmar trzeźwienia i stawania w prawdzie. Kto jest kto a czego nie chcą tak jak ja żyć. Zaczęłam leczyć współuzależnienie. Przez 4 lata zmieniłam miejsce zamieszkania i osoby z otoczenia. Pomagają mi obcy ludzie z ulicy bo ludzi dobrej woli jest więcej. Dzisiaj jestem happy

Tak myślałem, że ze mną ok;) dzięki bardzo za wsparcie i wypowiedzi, powodzenia