Od dłuższego czasu czytam posty na tym forum i długo nie mogłam się zabrać za ruszenie w drogę do trzeźwości. Wsparcie, jakie dajecie ludziom jest ogromne. W realu tego wsparcia najbardziej chyba mi brakuje. Mój problem z alkoholem rozpoczął się ok 3 lata temu, kiedy zaczęło się sypać moje małżeństwo. Jedno, dwa, czasem trzy piwka wieczorem wprawiały mnie w dobry nastrój i pozwalały nie odczuwać tak bardzo samotności i odtrącenia jakim raczył mnie ex. Mam odpowiedzialną pracę, która działa na mnie wypalająco. Przeprowadzka po rozwodzie, ciągle towarzyszące mi uczucie samotności, praca, która wymagała zawsze pokerowej twarzy... to wszystko cichaczem, niby podstępnie i nie wiadomo kiedy wciągnęło mnie w spiralę alkoholu. Od roku piję w zasadzie codziennie, wieczorami, przed TV, tak żeby nikt nie widział. Przepiłam mnóstwo pieniędzy, ucierpiało na tym moje zdrowie i fizyczne i psychiczne. Po napiciu się świat wydawał się fajniejszy, ale po przebudzeniu złe uczucia wracały ze zdwojoną mocą. Mój dramat rozgrywał się w domu. Jak się nachlałam to nie odbierałam telefonów, kłamiąc wszystkim, ze poszłam spać. Mieszałam piwo z wódką, wino z wódką (żeby szybciej porobiło) Podczas imprez piłam ,,normalne" drinki, żeby nikt się nie zorientował. Nikt z mojego otoczenia nie wie i nie chce wiedzieć o moim problemie. Ja już nie chcę pić. Jest to moja kula u nogi, która nie pozwala mi iść do przodu. Chcę zmienić pracę w ciągu najbliższych miesięcy, bo ta zniszczy mnie totalnie. Bez wytrzeźwienia nigdy mi się to nie uda. Kilka dni temu sięgnęłam swojego własnego dna.. Tak bardzo upiłam się wódką i winem, że zwymiotowałam na siebie i dywan. Później zdemolowałam pół łazienki próbując spłukać z niego w wannie to co zrobiłam. Pierwszy raz napisałam o tym publicznie. Uświadomiłam sobie, że mam poważny problem...

witaj trzeźwo.
gratuluję pierwszego kroku czyli pisania na forum.
życzę byś dojrzała do poszukania wsparcia w realu

Taki mam zamiar, już w poniedziałek wybirę się do terapeuty. W końcu coś doprowadziło mnie to tego stanu, dopóki tego nie uporządkuję, to zawsze będzie istniało ryzyko, że demon powróci. Ja już go nie chcę w swoim życiu.. Podzieliłam się tym z Wami, bo wiem, że wsparcie tych którzy wytrzeźwieli, jest nieocenione.

jestem Misia .

Witaj,jestem Marta alkoholiczka.Mało,że ta kula u nogi nie pozwala iść do przodu,to jednocześnie ciągnie w dół,ja się swojej pozbyłam,teraz mi leciutko

Wingedee na forum
Jako alkoholik powiem Ci, że takie natychmiastowe wsparcie masz na wyciągnięcie ręki. Jest to miting Wspólnoty AA:
aa.org.pl/main/mityngi_aa.php
Na tej stronie klikasz kontur Polski, a potem kontur województwa i masz
WYKAZ MITINGÓW wg. dni tygodnia.
Możesz wybrać też kryterium - MIEJSCOWOŚCI i szybciej namierzysz najbliższy miejscu Twego zamieszkania.
Nie obawiaj się, tam są ludzie z takim samym problemem jak Twój, więc możesz liczyć na przychylność, zrozumienie i akceptację. To dobra "szkoła" trzeźwego życia, bo praktyczna - oparta o realne doświadczenia wielu zdrowiejących alkoholików. Zadbaj o siebie, myślę, że trzeźwość i wiedza z ruchu AA pozwoli Ci bardzo na odnalezienie się w życiu. Program AA, to nie tylko sposób na trzeźwość. To również doskonały sposób na życie.

Witam jestem Jaskolka i jestem alkoholiczka
osiagnelas swoje dno, wierze Ci.
a wiesz czemu? bo nastepna po dywanie byla by klatka schodowa, a po niej nastepna ulica,,
moze to Ci sie wydac niedorzeczne, ale tak jest.

powiedz, zawsze Ci straczalo to co kupilas, czy wychodzilas do sklepu zeby sie dopic?

Witaj na forum. Jestem Krzysztof alkoholik.

Witaj Marta! Masz rację, marzę o tym, żeby pójść do przodu. Wiele miesięcy zmarnowałam przez picie, zaniedbałam wiele spraw, bo po pijaku nic nie było ważne. Gorszy od fizycznego kaca jest ten moralny. Pozorna pewność siebie i rozmowność po pijaku wcale nie czyniła mnie fajniejszą. Sama oddaliłam się od ludzi. Chciałabym wrócić do czasów, kiedy alkohol mógł dla mnie nie istnieć. Żyło mi się wtedy lepiej.. Przecież to było tak niedawno..

Jaskółka zawsze starałam się kupić tyle, zeby wystarczył, ale owszem zdarzało mi się nie raz iść do nocnego po więcej, bo się nie dopiłam

Dziękuję, to bardzo pomocne informacje

Witaj na forum
Fajnie że jesteś i szukasz pomocy.To forum to dobry start i obeznanie się z możliwościami kroczenia przez życie,trzeźwymi krokami.
Mi pomogła terapia,mityngi aa,drugi człowiek z podobnym problemem.
Ważne jest realne działanie.
Jurek alkoholik.

Witaj na forum

Dziewczyno szoruj na spotkanie AA wczoraj bylalm pierwszy raz nieocenione doswiadczenie tez jestem na poczatku drogi do trzezwosci

Bez terapii się nie obędzie. Ciężko znoszę dolegliwości fizyczne Mam problemy ze snem. Alkohol ,,pomagał", ale później i po alko budziłam się kilka razy w nocy zlana potem. Dreszcze, uczucie zimna wrażenie drżenia mięśni. Biorę suplementy, piję dużo wody i soków, czekam, że z dnia na dzień będzie lepiej. Najbardziej boję się wieczorów, bo to właśnie wieczorami flacha się najbardziej do mnie uśmiechała i ,,zapewniała" towarzystwo. Na szczęście mam psa, który zmusza mnie do aktywności. Mam wrażenie, jakby alkohol non stop parował mi przez płuca.

Witaj

Wingedee napisał:
Też miałam taki czas, długi czas. Nadszedł inny czas, czas początkowo towarzystwa, pozornej zabawy, szybko była męczarnia, przymus, niemoc. Nie ma co do przeszłości wracać gdzie alkohol obojętny był, ja już taka nigdy nie będę i bardzo dobrze, jestem inna i bardzo sobie siebie tą inną chwalę Było tak niedawno, to teraz spójrz jak szybko się uzależniłaś, w jak krótkim czasie. Rzetelna praca nad sobą, zmiany w sobie, pomoc z zewnątrz, to działa gdy ja działam.
Jestem Monika alkoholiczka.

Za dawną sobą nie tęsknię, bo przez ten czas dostałam sporo ważnych lekcji od życia. Chcę zacząć iść przed siebie a nie patrzeć jak czas i życie przelatują mi przez palce. Trzymajcie wszyscy dziś za mnie kciuki, wieczór już blisko ..

Cześć Wingedee, parować będziesz jeszcze jakiś czas. Fizycznie za niedługo złapiesz pion.
Wtedy przyjdą wątpliwości. Wiedz o tym że wtedy potrzebne jest wsparcie. Realny kontakt z uzależnionymi jest bezcenny w tym okresie. Jak uwierzysz na słowo to może będzie dzisiejsze parowanie ostatnim takim bólem?

Podparty dziękuję, będę o tym pamiętała

Witaj Wingedee. Mam na imie Ula i jestem alkoholiczka. Mialam podobny problem wieczorami, bo glownie pilam wtedy wlasnie. Dlatego chodzilam na poczatku do AA bardzo czesto, 5-6 razy w tygodniu i wieczory mialam z glowy. Gratuluje pierwszych, trzezwych kroczkow i przyznania sie do problemu
Powodzenia

Witaj na Forum

Witaj Wingedee. Mnie bardzo pomogły i pomagają nadal spotkania ze wspólnotą AA, wrażenia nieocenione a uzyskana wiedza bezcenna. Mam na imię Darek i jestem alkoholikiem. Pozdrawiam..

Ania alkoholiczka jestem. Nie zostawaj sama wieczorami, pomysl o mityngach. Dla mni też początkowo trudne były wieczory a teraz je lubię bo już wiem, że na trzeźwo są fajniejsze Przypomnialas mi dokładnie moje picie zwłaszcza to mieszanie piwa z wódą i akcje dywanowe... Brrr. Ale dziękuję Ci za to, to jest potrzebne by nie zapomnieć gdzie już nigdy być nie chce. Z dnia na dzień będzie coraz lepiej, organizm będzie Ci wdzięczny za odtrucie. Małe kroczki ale do przodu i będzie coraz lepiej. Pogody ducha

Wingedee
Ja bym zakodował sobie szczególnie mądre słowa Jaskółki: "następna po dywanie będzie klatka schodowa, a potem ulica".
Kiedy piłem, zawsze się bałem, żeby nikt mnie widział w stanie po spożyciu, NIKT, więc zaczynałem o 22.00. Nikt wtedy też nie dzwonił. Podczas ostatniego mojego ciągu w maju ubiegłego roku złamałem tę zasadę i zacząłem w niedziele po obiedzie. Po wypiciu dwóch, trzech piw, będąc na kacu po upojnej nocy i 2-3 poprzednich dniach i nocach picia, przyszła sąsiadka. Musiałem otworzyć, bo wiedziała, że jestem i uparcie dzwoniła. W miarę się trzymałem, sensownie rozmawiałem, nie wiem czy poznała, a nawet jeśli to tak bardzo sie nie przejmowałem, bo ona też lubi sobie golnąć. Kiedy przerwałem ten mój ostatni ciąg, wówczas tez, wyliczając minusy, konsekwencje tłumaczyłem sobie, że tym razem to była tylko jedna "wyrozumiała" we wspomnianym sensie sąsiadka, następnym może być cały blok, a później cała wieś!
Powodzenia

Jestem alkoholikiem mam na imię Jerzy. Witaj w. .
Trzeźwienie to proces nie stan organizmu. Bezsilność wobec alkoholu jest Twoją siłą.
Na terapii zrozumiesz dla czego alkoholik nie jest wstanie pić kontrolowanie i nigdy nie będzie.

Bardzo trudno było mi się przyznać najpierw przed samą sobą, że alkohol zaczął przejmować kontrolę nad moim życiem. Cieszę się, że tu trafiłam i zdecydowanie lepiej mi na duchu, kiedy czytam Wasze odpowiedzi. Teraz na początku drogi jak każdy chwilami nachodzi mnie taki strach i refleksja, ze życie bez alko będzie smutniejsze. Czytając Wasze posty widzę, że tak nie jest i tego kurczowo będę się trzymała. Zmienię rutynę swojego dnia, trochę poprzestawiam meble, będę więcej wychodzić z domu i spotykać się z ludźmi, którzy nie piją.

Wingedee napisał: tak to ważne by spotykać się z żywymi ludźmi.
czy wiesz już gdzie możesz takich spotkać ?

Ja tez zdemolowalam łazienkę, nie miałam juz sie czego trzymać. Prysznic i suszarka, nie mogłam nawet tego...
Witaj

Wielu moich znajomych nie pije na szczęście, ja po prostu niechętnie się z nimi spotykałam, bo nie mogłam się napić. Na jutrzejszy wieczór mam zaplanowane kino domowe w towarzystwie mojej mamy i przyjaciółki A w ciągu dnia zrobię sobie małe przemeblowanie w domu i porządki. Mamy wieczór moi drodzy.. Dzięki temu, że tu trafiłam wiem, że się dziś nie napiję. Normalnie o tej porze byłam już na porządnym rauszu, a teraz leżę czysta w łóżku w pidżamie, ze zmytym makijażem, nałożoną maseczką, obok mam zaparzoną meliskę a za chwilę biorę się za książkę, którą od roku chciałam przeczytać.. Będę tu codziennie.

Nie wierzę w picie kontrolowane, nie w moim przypadku. Ja wpadłam już w chorobę. Chcę być trzeźwa i zrobię wszystko, zeby mi się to udało.

Żeby się waliło i paliło, nie pić, nie napić się, ze wszystkim można sobie poradzić, rozwiązania są, nie uciekać w znany schemat.

zatem kolorowych... kartek w ksiazce i potem snow.

Witaj

Ivi napisał:
Masakra dziewczyny, przypomniałyście mi coś. Też zdemolowałem łazienkę i jeszcze jako anegdotę to opowiadałem czyli mówiąc wprost chwaliłem się tym kolegom... jakby było czym

Witaj na forum
Ja swoje trzezwienie zaczęłam ponad 10 miesięcy temu razem z tym forum. Kiedy się tu znalazłam i postanowiłam zrobić coś ze swoim życiem, też wydawało mi się w pierwszym momencie, że moje życie stanie się smutne bez alkoholu. Po mojej pierwszej trzezwej nocy od dawna to uczucie minęło i jest tylko lepiej. Bądź z nami. W między czasie też wyjdź do ludzi. Ja też piłam w samotności i z samotności. Dziś mam mnóstwo wspaniałych przyjaciół, którzy "nie dają" mi pić. Naprawdę warto się postarać, może nawet trochę przecierpieć, bo czasem bywa lepiej a czasem trochę gorzej ale ostatecznie życie na trzeźwo jest najlepszą rzeczą jaką sobie podarowalam i nie zamienilabym tego na żaden kieliszek alkoholu. Trzymam za Ciebie kciuki tak jak inni trzymają za mnie.

Wigedee. Jestem Janek, alkoholik. Dzisiaj się tylko przy witam. Widać, że dałaś radę. Od rana będziesz miała lżej. Pozdrawiam.